6 maja 1943 r. Florian Marciniak (1915 – 1944) ps. „Nowak” został aresztowany w Warszawie przez funkcjonariuszy poznańskiego Gestapo.Przesłuchiwano go w siedzibie KdS w Alei Szucha. Nie wydał swoich współpracowników, nie zdradził też szczegółów akcji „Pod Arsenałem” z 1943 r., w której brał udział. W czasie transportu do Poznania Florian usiłował uciec skacząc z pędzącego samochodu w okolicach Sochaczewa – niestety bez powodzenia. Straszliwie zmaltretowany został umieszczony w osławionej katowni poznańskiej – Forcie VII w celi nr 66.
W celu odbicia Floriana zostało powołane stowarzyszenie „Białej Róży”, w którego skład weszli m.in. Stanisław Broniewski – „Orsza”, Eugeniusz Stasiecki – „Piotr”, Edward Zürn – „Jacek”, Zygmunt Kaczyński – „Wesoły”, Adam Borys – „Pług”, Władysław Cieplak – „Miłek”, Tadeusz Zawadzki – „Zośka”, oraz specjalnie dobrany oddział z Grup Szturmowych. Harcerzom nie udało się odbić swojego przywódcy. 18 lutego 1944 r. Florian Marciniak został wywieziony do obozu w Żabikowie pod Poznaniem, a następnie do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen, w którym 20 lutego 1944 r. został zamordowany. 11 listopada 2006 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Florian_Marciniak
Wielki Bohater!
Świeć Panie nad jego duszą!