Niezależna Gazeta Obywatelska

Kontakty polsko-włoskie wywierały ogromny wpływ na rozwój polskiej kultury. Były one szczególne zwłaszcza w średniowieczu i epoce renesansu. Dekadę swojego życia spędził w Rzymie m.in. Marcin Polak żyjący w latach 1208 – 1279. Kronikarz i historyk w 1267 r. wyjechał do „wiecznego miasta”, gdzie opracował „Kronikę papieży i cesarzy”. Dzieło to przyniosło mu europejską sławę. Po wynalezieniu druku opracowanie to miało wiele wydań. W drugiej połowie XIX w. kronika Marcina Polaka otrzymała edycję krytyczną w ramach serii Scriptores niemieckiego wydawnictwa źródłowego Monumenta Germaniae Historica. To wydarzenie stało się przyczyną głębokiej niełaski, w jaką kronikarz popadł wśród pozytywistycznie nastrojonych historyków. Osądzona jako nieciekawa, wtórna, bałamutna i pełna bajek i wymysłów została zapomniana. Dzieło Polaka do łask badaczy wróciło po II wojnie światowej, kiedy to ukazały się pierwsze artykuły niemieckiej uczonej Anne-Dorothee von den Brincken, która w poważny sposób podjęła bogatą problematykę związaną z twórczością Marcina, a następnie zainteresowali się tą tematyką inni historycy, w tym także polscy.

Oprac. WN