Żołnierze Wyklętej Armii: Edward Biesiok ps. „Edek” (1927 – 1946)

Niezależna Gazeta Obywatelska

Edward BiesiokUrodzony 19.08.1927 roku w Mazańcowicach, pow. Bielsko, syn Andrzeja i Zofii z domu Szary. Miał trzech braci: Emila, Edmunda i Eugeniusza.

Uczęszczał  do szkoły powszechnej w Mazańcowicach kończąc do 1939 roku 5 klas.  W czasie okupacji został z niej usunięty za manifestacyjnie niechętny stosunek do Niemców. Z powodu odmowy podpisania Volkslisty przez rodziców w  wieku 13 lat został wywieziony na roboty do III Rzeszy,  gdzie w nadleśnictwie Cottbus pracował przy żywicowaniu drzew. Źle traktowany uciekł i ukrywał się w rodzinnym domu. Od lata 1945 roku miał kontakty z partyzantami z oddziału Henryka Flame „Bartka” operującymi wówczas w okolicach Czechowic. Od września 1945 r. kontynuował kształcenie w gimnazjum w Bielsku, lecz został ze szkoły usunięty, prawdopodobnie w wyniku interwencji działaczy PPR oraz funkcjonariuszy UBP w związku z podejrzeniami o udział w NSZ.  Jesienią 1945 roku dołączył do oddziału „Bartka”. W styczniu i lutym 1946 na rozkaz por. Henryka Flame przygotowywał  organizację własnej grupy, która rozpoczęła działalność w marcu 1946 r. Przeprowadzili w przeciągu dwóch miesięcy kilkanaście akcji, głównie upominawczych w stosunku do członków PPR i aprowizacyjnych na rzecz całego Zgrupowania.

Oddział „Edka” liczył 8 osób. Składał się z partyzantów pochodzących z Mazańcowic, Międzyrzecza Dolnego, Zabrzegu. 1- 3.05.1946 r. „Edek” wraz z oddziałem wziął udział w zlocie Zgrupowania „Bartka” na Baraniej Górze i defiladzie NSZ w Wiśle.

Zginął na Błatniej 13.05.1946 roku w zwycięskim dla partyzantów  starciu z plutonem kompanii operacyjnej KW MO z Katowic.

Na Błatniej został pochowany przez kolegów  i spoczywa tam do dzisiaj.

W chwili śmierci miał niespełna 19 lat.

Oprac. Tomasz Greniuch

Komentarze są zamknięte