Niezależna Gazeta Obywatelska

Prezydent Miasta Opola Ryszard Zembaczyński to zdecydowanie bloger roku. Może nawet i ostatnich lat! Bije na głowę wszystkich. Patryka Jakiego, który jako jedyny radny prowadzi od początku swojej samorządowej działalności swój blog (aktywnie), Marcina Ociepę, który również ma swoją aktualną stronę, na której coś się dzieje, bije Janusza Palikota, Jadwigę Staniszkis, czy Janusza Korwin-Mikke. Czym tak bardzo nasz prezydent się wyróżnia? No właśnie niczym.

Po pierwsze blog Prezydenta Zembaczyńskiego jest dostępny tylko na główniej stronie miasta Opola, i trzeba się wysilić, aby go znaleźć. Po drugie, teksty które są tam publikowanie, przypominają wykonane na umowę o dzieło, wypociny kółka literackiego, która kocha miłość i święty spokój. Nie żebym coś miał do kółek literackich, bo to świetna sprawa, jednak blog polityka powinien prezentować treści konkretne i przejrzyste. No chyba, że się mylę.

Oto czytam ostatni tekst: „ Polska-Niemcy: równowaga”. Tekst, w którym troszkę jest przechwał, i trochę przesady:

Podpisanie traktatu polsko – niemieckiego w 1991 roku, było dla mnie jako wojewody opolskiego dużym wyzwaniem. Wiedziałem, że zaczyna się nowa epoka w relacjach między naszymi narodami, ale skala zmian i tempo ich następowania były trudne do określenia. Wdrożyłem jednak w urzędzie, którym kierowałem harmonogram realizacji wszystkich punktów Traktatu, które odnosiły się do naszych kompetencji. Miałem podwójnie trudne zadanie. Po pierwsze chciałem realizować Traktat w układzie transgranicznym. A po drugie budowałem właściwe relacje z Mniejszością Niemiecką w województwie opolskim.

Teraz mam dla Państwa inny wpis z blogu o tytule: „Jestem oczarowany”:

Nie ukrywam, że do piosenki francuskiej mam duże zamiłowanie. Niemniej jednak jestem w stanie obiektywnie ocenić kunszt wykonania tak trudnego repertuaru. Artystka śpiewała też po polsku i brzmiało to równie znakomicie. Mamy wschodzącą gwiazdę, która jest wychowanką „Studia Piosenki” przy Młodzieżowym Domu Kultury w Opolu.

Fragment tekstu pod tytułem „ Bunt młodych”:

POLSKĄ RACJĄ STANU NIE JEST POPRAWNOŚĆ W SPEŁNIANIU OCZEKIWAŃ EUROPEJSKICH, A OCHRONA NAJWIĘKSZEGO SKARBU, JAKI MAMY, CZYLI AWANGARDY MŁODEGO POKOLENIA, KTÓRA MOŻE UCZYNIĆ NASZ KRAJ LEPSZYM I BARDZIEJ KONKURENCYJNYM!Tak, więc władza powinna poważnie zastanowić się nad tym, co przeżywa młode pokolenie Polaków. Dobrze wykształconych, ambitnych, bez własnych kapitałów na swój biznes i skazanych na emigrację. Odpowiedź na pytanie, jak temu przeciwdziałać, nie jest prosta. Przywódcy narodu muszą jednak czuć się wezwani do tej odpowiedzi.

Jeżeli chcą Państwo, poczytać pozostałą twórczość prezydenta Opola, proszę wejść na stronę www.opole.pl i poświęcić czas na poszukanie prezydenckiego bloga. Gdy już go znajdziecie, przeczytajcie i oceńcie sami.

Moim zdaniem, władza prezydenta, ta którą posiada, daje bardzo duże możliwości. Jeżeli prezydent dostrzega problem migracji młodych ludzi za pracą, powinien zrobić wszystko aby ta praca była w jego mieście. Ma do tego możliwości. Jeżeli widzi w mieście bardzo utalentowaną wokalistkę, może ją wspierać na wiele sposobów, również ma do tego możliwości.

Prezydent, który biernie opisuje, lekkim językiem rzeczywistość, którą pokazuje jako piękny owoc, bądź krytykuje pewne kwestie, widząc problem powinien działać. Powinien zarówno wspierać piękny owoc, jak i naprawiać to, co uważa za niedopuszczalne. Tymczasem mamy w Ratuszu literata. Wspaniała perspektywa. Tylko jak długo jeszcze miasto oraz jego mieszkańcy mogą pozwolić sobie na fikcję?

Autor: Łukasz Żygadło