Niezależna Gazeta Obywatelska

Zbliża się drugi miesiąc wydawania naszej internetowej NGO, której idea zrodziła się w mojej głowie 21 listopada 2010 r., jak poznałem wstępne wyniki wyborów samorządowych. Ruszyliśmy z projektem symbolicznie 13 grudnia. Chciałbym przy tej okazji podziękować naszym czytelnikom, którzy dają wiarę w sens tego działania. Choć jesteśmy tylko w „necie”, to wcale nie świadczy o słabości tego projektu. Internet jest kamieniem milowym po wynalazku komputera. To oczywiście jest duża szansa dla takich projektów jak nasz. Jeszcze raz chcę Wam wszystkim podziękować!

Bezpośrednim powodem dla którego postanowiłem napisać tych kilka zdań, to wrażenia po lekturze pierwszego wydania tygodnika „Uważam Rze”. Przeczytałem zapowiedź, krótką o nim „Wpolityce.pl” kilka dni temu. Redaktor Michał Karnowski zapowiadał dość enigmatycznie o tym projekcie ale poza tym nic nie było słychać. Moim zdaniem tygodnik jest idealny np. do pociągu relacji Warszawa-Opole. Właśnie jestem za Częstochową i jeszcze nie skończyłem wszystkiego czytać. Wciąga. Delektuję się „dobrym, lekkim piórem” kilku moich ulubionych dziennikarzy, którzy poruszają tematy, które my w NGOpole.pl staramy się w podobny sposób przekazać. Zapewniam, że my pisząc najczęściej o naszych lokalnych, opolskich sprawach nie zapominam, że jesteśmy Polakami i żyjemy sprawami krajowymi. Na Europę jeszcze przyjdzie czas.

Jako pierwszy przeczytałem tekst Piotra Zaremby o konflikcie Donalda Tuska z Grzegorzem Schetyną i rozgrywkach w PO. To ostatnio często opisywana sprawa. Ja osobiście nie emocjonuję się tezą, że ten konflikt rozsadza PO. Jednak Zaremba próbuje poprzez swoich informatorów przybliżyć o co w nim chodzi. Myślę, że jest to spór ambicjonalny. Nie ma w nim, jak próbuje się zasugerować, reformatorskich zapędów Schetyny. Dowodem na to jest jak Tusk, według relacji, na zastrzeżenie Schetyny, że może warto posłuchać Balcerowicza jeśli chodzi o OFE odpowiedział: „to powiedz mi skąd wziąć brakujące miliardy. I Grzegorz zamilkł”. Oczywiście są i inne przykłady ale sprawa OFE, ze względów zawodowych jest mi bliska. Po lekturze wywiadu Karnowskich ze Schetyną widać, że u niego nie widać zapędów reformatorskich ani żadnego konkretnego programu. Spodobał mi się też tekst Piotra Semki, w którym fajnie porównał Tuska i Kwaśniewskiego. Rzeczywiście jak Kwaśniewski miał Millera, tak Tusk ma Schetynę. Czy Millerowi chodziło o reformy? Tak samo jest ze Schetyną. A Tusk i Kwaśniewski są podobni do siebie – ten drugi tylko jest o 3 lata starszy i o tyle lat szybciej skończył ten sam Uniwersytet Gdański, z tym że Tusk ma magistra z historii. W sumie gdyby te lata odwrócić, to dziś Tusk byłyby emerytem politycznym. Kto wie, czy nie byłoby odwrotnie i to Tusk studiując za prosperity Gierka nie chciałby wstąpić do PZPR zamiast do „Solidarności”, gdy Gierek zaczął gasić strajki w Radomiu. Wszak u niego „polskość to nienormalność”.

Rewolucja Orbana opisana przez Igora Janke przybliża to, co się dzieje na Węgrzech. Redaktor Janke nie należy do specjalnie ulubionych dziennikarzy więc się cieszę, że wśród naszych stałych komentatorów mamy Wiktora Zająca. Wiktorze to Ty byłeś inspiracją dla powstania NGO jak mówiłeś o Węgrzech i o tamtejszej rewolucji internetowej, która doprowadziła prawicę do zwycięstwa w wyborach i do zjednoczenia. I to się pojawia teraz w dyskusji o nowej ustawie medialnej opracowanej w tym kraju. Naprawdę interesujące jest to, jak lewica chce wykorzystać tę sytuację i z 200 stron tej ustawy wyciąga kilka zapewne drażliwych elementów ograniczających bezkarne praktyki mediów, które podobnie jak w Polsce są głównie centrolewicowe.

Ale co tam, nie samą polityką człowiek żyje. W tygodniku jest ciekawy tekst – przestroga dla pięknych i samotnych pań, które szukają miłości przez Internet. O tym jak takie znajomości mogą się skończyć uzmysławiają trzy opisane przypadki kobiet „złapanych w sieć miłości”. Wszystkiego co przeczytałam nie jestem w stanie opisać, zaraz Opole, a nie zdążyłem przeczytać artykułu o sytuacji w Egipcie. Nomen omen Hiszpania i Grecja turystycznie na tym najbardziej skorzystają. W sumie tygodnik był lepszy niż dwudniowe szkolenie, na którym byłem. Chociaż muszę przyznać, że na polskim rynku za chwilę pojawi się ciekawy instrument finansowy, o którym wie może garstka osób lecz to jednak nigdy nie wzbudzi takich emocji jak opisywane tematy życia społecznego i politycznego.

Generalnie, strasznie się cieszę, że na naszym rynku pojawił się prawicowy tygodnik. Jestem przekonany, że znajdą się czytelnicy, którzy zechcą po niego sięgnąć. Pewność swą w tej kwestii utwierdziłem, gdy w Częstochowie dosiadał się do mojego przedziału kobieta ok. 70-letnia z tygodnikiem „Uważam Rze” w ręku. Uśmiechnąłem się pod nosem i po jakimś czasie zapytałem moją współpasażerkę, co czyta na co dzień. Odparła: – Mogę się panu przyznać tak szczerze – „Gazetę Polską”. Ja też – odparłem. I jeszcze „Nasz Dziennik” Pani dodała.

Zapraszam 10 lutego pod pomnik na Placu Wolności w Opolu, a potem 12 lutego do CH „Karolinka” na „Obciachowe gazety”. Teraz „Uważam Rze” może zabrać ze sobą na akcję.

Autor: Tomasz Kwiatek