Niezależna Gazeta Obywatelska

Pamiętacie Państwo jak media nam wykreowały Tomasza Lisa jako kandydata na prezydenta RP? Po sukcesie opublikowanej jesienią 2003 r. książki pt. „Co z tą Polską?”, wielu widziało w Tomaszu Lisie kandydata, który może wygrać wybory prezydenckie w 2005 roku. W 2004 r. Lis został zawieszony w obowiązkach, a następnie w lutym 2004 r. zwolniony pod zarzutem niedotrzymania warunków umowy z TVN-em. Wtedy zaczęło się jego tourne po Polsce. Odwiedził nawet Opole. Pamiętam salę na Wydziale Teologicznym UO, którą zapełnili studenci i mieszkańcy Opola. Ten zwolennik JOW-ów opowiadał o swoim sukcesie, o tym jak wyrwał się z Zielonej Góry i zrobił karierę w mediach jako korespondent TVP z USA. Dziś mogę powiedzieć, że bardziej farbowanego lisa nie znałem. Ileż to osób dało się zwabić na te gładkie słówka? Nawet straciłem czas czytając „Co z tą Polską”, chyba jeszcze zalega kurzem gdzieś na półce. Trzymam chyba po to, by przypominać sobie o przemianie Lisa (lub okrycia prawdziwego oblicza) w lewaka walczącego zaciekle z Kościołem katolickim. Taki Palikot tylko na scenie medialnej.

Od dłuższego czasu widzimy inną twarz Tomasza Lisa. Jest chytry i cwany. Ma gdzieś obywateli, a według niego Polacy „są głupsi niż myślimy” – tak mówi na wykładach ze studentami. Jeszcze 10 lat temu wielu widziało go w pałacu namiestnikowskim w Warszawie.

Teraz w 2013 r. pojawiła się lepsza kandydatura na prezydenta RP, mogąca wprowadzić powiew świeżości do polityki, byłby to prezydent na Max-a. Mariusz Max Kolonko, internetowe objawienie ostatnich miesięcy. Elegancki, wysportowany, znający języki obce, w tym bardzo dobrze angielski. Mógłby brylować podczas dyplomatycznych rautów i nie potrzebowałby tłumacza w rozmowach z przywódcami światowych mocarstw. Jest na bieżąco z polską i światową polityką. Potrafi w 5 minut wytłumaczyć konflikty na dalekim wschodzie. W drugie 5 minut obnażyć kondycję mediów. Głosi konserwatywne poglądy. Mówi jak jest!

O tym, że nie ma zielonej wyspy, a mediami rządzą kliki rodzinne rodem z PRL. Młodzi nie mogą się realizować. Na pewno nie dał by się wkręcić „Gazecie Wyborczej”, jak większość mediów w walce z kibicami i faszystami. Broniłby interesu narodowego. Piętnowałby czerwony układ w mediach, a orędzia prezydenta ściągałby miliony Polaków na całym świecie przed monitorami. Nawet można by mu wybaczyć romans z Weroniką Rosati – wszak wygląd i prezencję na pierwszą damę miała. Choć tylko tyle. Ale z tego co słychać, to raczej nie jest w orbicie zainteresowań naszego oddolnego kandydata na prezydenta, wolała aktora, który grał papieża.

Może to  tylko fantazja, bo w naszej polskiej rzeczywistości nikt poważnie tej myśli nie podchwyci – bo w polityce nie chodzi o to, aby prezydent był niezależny.

Kumbaya! [dołącz do grupy]

Autor: Tomasz Kwiatek