Niezależna Gazeta Obywatelska

Silna osobowość z polityce to rzecz bezcenna. Kaczyński, Tusk, Pawlak, Miller to tytani polskiej polityki. Liderzy, którzy zawsze otrzymują to co chcą, nawet jeżeli wpierw przyjdzie im stoczyć ciężką walkę. Na prawicy, jest to oczywiście Jarosław Kaczyński, dlatego cała prawica musi zjednoczyć się wokół niego, jeżeli politycy konserwatywni chcą realizować swoje cele. Inaczej przepadną i są na to przykłady.

Marek Jurek dokonał rozważnego wyboru. Postanowił zjednoczyć się z PiS. Tylko mandat polityczny daje mu możliwość choćby minimalnej zmiany rzeczywistości, możliwość lepszej walki o wyznawane wartości. Dlaczego więc musi upłynąć pięć lat bez mandatu, zanim polityk zrozumie, że to nie zabawa w obrażanie się i tworzenie swoich obozów, tylko walka o prawdę, bez politycznych ambicji?

Przykład Jarosława Gowina pokazuje, że warto trwać przy swoich i cierpliwie czekać, bowiem tylko cierpliwość i czas są w stanie nauczyć nas wartości o których zapominamy idąc przez życie. Teraz Gowin, mógłby odłączyć się od PO, założyć własną frakcję i podobnie jak PJN czy Solidarna Polska, miałby z początku poklask i wysokie notowania( jeżeli 7-8% można nazwać wysokim poparciem). Jednak w pewnym monecie następuję zapaść, ludzi przestaje bawić sytuacja wzajemnego opluwania się przez polityków myślących podobnie, dlatego głosy wyrwane w momencie chwilowego buntu wracają na pokład.

Tak właśnie skończył PJN. Widząc tonący statek, bez oglądania się na przyjaciół z partii, którzy zdecydowali się również odejść z PiS, partię opuściła Joanna Kluzik Rostkowska. Załapała się na mandat z list PO czym udowodniła co znaczy dla niej polityka. Zdolni politycy, którym nie udało się wejść do sejmu, nie mogę realizować żadnej idei, na tyle efektywnie, aby było to widoczne.

Obawiam się, że taki los czeka Solidarną Polskę. Początkowy skok sondażowy, pokazał, że warto robić coś swojego. Również zapowiedzi o wyjściu z PiS pięćdziesięciu posłów, robiły wrażenie. Potem mieliśmy chwilowy zastój, ciągłe poparcie na poziomie 1-2% oraz zaniedbywaną pracę Ziobry, Kurskiego i Cymańskiego w parlamencie Europejskim. Jak mają dobrze pracować, będąc cały czas w kraju? Obecnie po kongresie podobno poparcie partii o nazwie Solidarna Polska Zbigniewa Ziobry oscyluje na poziomie 6%. Zobaczymy jak długo utrzyma ten trend.

Co będzie z SP pokażą wybory do europarlamentu. Jeżeli uda się partii Ziobry przekroczyć próg 5% będą na dobrej drodze, aby utrzymać poparci a nawet stopniowo zwiększać ilość oczek w sondażach. Również wybory prezydenckie, w których udział zapowiedział Ziobro, zwiększą prestiż partii. Problem w tym, że Jarosław Kaczyński zapewne wystartuje w wyborach, co spowoduje minimalne poparcie dla Ziobry z prostego powodu- bezsensowna będzie walka z prezesem PiS. Wynik jest każdemu dobrze znany.

Kibicuje SP, ponieważ chciałbym aby prawica w sejmie utrzymała drugie płuco. Jednak obawiam się, że za rok, może dwa lata nie pozostanie nic z idei Solidarnej Polski i wtedy albo działacze partii zdecydują się na porozumienie z PiS, albo przepadną. Jeżeli przepadną podzielą los PJN oraz PR. Nie pomoże łączenie sił partii planktonów ponieważ one nie funkcjonują, a wyborcy nie chcą głosować na przegranych.

Dlaczego Janusz Korwin-Mikke nie potrafi się przebić od tylu lat do polityki? Odpowiedz jest prosta: nie jest prawdziwym liderem. Podobnie jest z Pawłem Kowalem, Markiem Jurkiem i być może Zbigniewem Ziobro. To znakomici politycy, jednak nie na tyle mocni, aby porwać tłumy. To politycy którzy większą rolę odegrać mogą w systemie dwupartyjnym, gdzie prawica jest szeroka i decydują inne statuty partyjne niż w Polsce. Jednak na to przyjdzie nam jeszcze poczekać kilkanaście lat.

Dlatego cała prawica musi skupić się na liderze, silnym i konkretnym. Jednym jest Jarosław Kaczyński i trzeba wykorzystać to maksymalnie. Bez wojen i wzajemnego opluwania się. Na realizację swoich ambicji przyjdzie czas, zawsze przychodzi. Nagradza cierpliwych i walczących o swoje przekonania wojowników. Warto nad tym się zastanowić, bo gdy utraci się szansę na mandat polityczny, będzie zdecydowanie za późno.

Panowie, trzymam za was kciuki!

autor: Łukasz Żygadło

Tekst ukazał się w specjalnym papierowym wydaniu Niezależnej Gazety Obywatelskiej