Tomasz Adam Merta urodził się 7 listopada 1965 r. w Legnicy. Zginął 10 kwietnia 2010 r. w Smoleńsku. Był polskim urzędnikiem państwowym, historykiem myśli politycznej, publicystą, w latach 2005–2010 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków.
Tomasz Merta szkołę średnią ukończył w Kielcach, a następnie wyjechał do Warszawy na studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, po których rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Ukończył również podyplomowe studia Szkoły Nauk Społecznych IFiS PAN. W latach 1996-1998 był asystentem w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych, gdzie prowadził zajęcia z historii idei. Swoją wiedzą i przemyśleniami dzielił się na łamach najważniejszych polskich periodyków i gazet. Pisał do Res Publiki Nowej (członek zespołu), Kwartalnika Konserwatywnego (redaktor naczelny), Znaku, Życia, Rzeczpospolitej, Gazety Wyborczej, Przeglądu Politycznego, Więzi, Newsweeka i Ozonu. Był też jednym z autorów i redaktorów kilku książek publicystycznych, a także metodycznych poradników dla nauczycieli.
W latach 2000–2001 pełnił funkcję doradcy ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego. W latach 2001-2002 był dyrektorem Instytutu Dziedzictwa Narodowego. Był współautorem programu Prawa i Sprawiedliwości w zakresie kultury, a także konsultantem merytorycznym w Centrum Edukacji Obywatelskiej. 4 listopada 2005 r. został powołany na stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Generalnego Konserwatora Zabytków. Funkcję tę, mimo zmiany rządu, pełnił aż do śmierci. Zginął na służbie 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej w drodze do Katynia. 20 kwietnia 2010 r. został pochowany na cmentarzu przy parafii św. Zofii Barat w Warszawie. Pozostawił żonę i trzy córki.
Oprac. TK