Niezależna Gazeta Obywatelska

26 marca 1885 r. minister spraw wewnętrznych Prus nakazał władzom prowincjonalnym wysiedlić z terenu Prus wszystkich Polaków (i w mniejszej liczbie Żydów) mających obywatelstwo rosyjskie. W lipcu 1885 r. rozporządzenie o wysiedleniu zostało rozszerzone na obywateli austriackich. Ponadto władze prowincjonalne zostały zobowiązane do baczenia, aby w przyszłości na tych terenach nie osiedlali się „niepożądani cudzoziemcy”. Masowe wysiedlenia Polaków przeprowadzono w latach 1885-1890 w sposób brutalny, niehumanitarny i na zasadzie dyskryminacji etnicznej. W polskiej tradycji rugi pruskie stały się jednym z symboli antypolskiej polityki powstałej w 1871 r. Rzeszy Niemieckiej i jej kanclerza Otto von Bismarcka, który dążył do całkowitego zniemczenia Polaków mieszkających w zaborze pruskim.

Wysiedlenie objęło osoby, które przywykły uważać Prusy za miejsce stałego zamieszkania, niejednokrotnie od wielu lat, które odbyły służbę wojskową w  Armii Pruskiej, niezależnie od stanu zdrowia, łącznie ze starcami, dziećmi i kobietami. Pędzono ich masowo w stronę wschodniej granicy pod ciosami kolb karabinowych eskortujących żandarmów. Odnotowano wypadki śmiertelne, gdyż wysiedlenie prowadzono także w okresie zimy. Szacuje się, że w ten brutalny sposób wysiedlono ponad 30.000 osób.

Autor: Tomasz Kwiatek