Niezależna Gazeta Obywatelska

Bardziej interesujący od programów głoszonych przez kandydatów na Prezydenta RP jest skład ich sztabów wyborczych. Dobór najbliższych współpracowników do prowadzenia kampanii wiele mówi bowiem o ludziach ubiegających się o najwyższy urząd w państwie.

Dotyczy to zwłaszcza pretendentów, którzy mają tylko teoretyczne szanse na wejście do drugiej tury (jeśli taka będzie potrzebna) i nie dysponują gotowym na nich pracować sprawnym aparatem partyjnym. To, kim się otaczają, komu ufają i kogo czynią odpowiedzialnymi za kształtowanie programu wyborczego oraz za taktykę walki z rywalami doskonale pokazuje, jaką politykę prowadziliby w razie wprowadzenia się do pałacu prezydenckiego.

Nie chcę wymieniać nazwisk, ale zwracam uwagę bacznych obserwatorów polskiej sceny publicznej na ostatnie decyzje Roberta Biedronia i Szymona Hołowni w tej materii. Jak na dłoni widać, że sięgają oni po osoby o życiorysach charakterystycznych dla PRL-bis, a nawet po działaczy o typowo komunistycznym rodowodzie.

Zastanawia mnie, czy są to ich całkiem niezależne decyzje, czy też podpowiadają je im starsi i mądrzejsi koledzy.

 

Jerzy Bukowski*

 

 

*Filozof, autor „Zarysu filozofii spotkania”, piłsudczyk, harcerz, publicysta, rzecznik Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie, przewodniczący Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego w Krakowie, były reprezentant prasowy śp. pułkownika Ryszarda Kuklińskiego w Kraju