Wszystko Gra – polski musical, o aferze z przejmowaniem kamienic w Warszawie

Autor Obywatelski

Już na d42598e05996cbb8771bee63609f5b10DVD miłośnicy dobrego kina mają okazje obejrzeć polski musical „Wszystko Gra”. Film opowiada historie walki trzech warszawianek, wnuczki, matki i córki, o zachowanie rodzinnego domu, który chce im odebrać bogaty deweloper. Akcja filmu rozgrywa się w rytm najbardziej znanych przebojów muzyki popularnej z okresu PRL. Zapewne wbrew twórcom filmu i aktorom w ostatnich miesiącach film stał się niezwykle aktualny z powodu afery ”reprywatyzacyjnej” w Warszawie.

Bohaterkami filmu są: studentka Akadem Sztuk Pięknych Zosia (Eliza Rycembel), która chce z prowincjonalnej Warszawy do Londynu, mama Zosi (Kinga Preis), której samotne i smutne życie jako sprzątaczki nie zapowiada niczego na co warto było by czekać, i babcia Zosi (Stanisława Celińska).

Dom jednorodzinny gdzie mieszkała rodzina Zosi przez trzy pokolenia pewnego dnia zostaje przejęty przez chciwego biznesmena. Kobiety osamotnione w starciu z finansjerą nie mają wsparcia instytucji państwa. Historia o miłości, w scenerii patologii III RP, ilustrowana jest piosenkami Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, Maanam, i T.Love, śpiewanymi przez bohaterki i bohaterów filmu.

Kiedy oglądałem parę miesięcy temu film na pokazie prasowym zaszokowała mnie reakcja młodych dziennikarzy, elity intelektualnej
III RP, piszącej o sprawach kultury. Benjaminki III RP przez pierwsze pół godziny filmu nie mogły zrozumieć o czym on jest. Tak jakby
pojawili się ze świata równoległego gdzie od lat nie ma problemu źle działającego państwa (które nie zadbało o interes obywateli
chroniąc ich bezpieczeństwo wpisami do ksiąg wieczystych, w którym cwaniacy rozzuchwaleni bezczynnością państwa odbierają bezbronnym i osamotnionym ludziom ich domów, gdzie instytucje państwa dbały o interesy finansjery kosztem obywateli). Wszystkie te patologie nie zauważane przez benjaminki III RP miały jednak miały miejsce w Polsce. Syty lemingrad III RP jednak nigdy nie chciał dostrzec krzywdy prostych ludzi, a wręcz miały nihilistyczną satysfakcje z tego gdy prostym ludziom działa się krzywda.

Zapewne z powodu tego, że film nie wpisze się w politycznie poprawną narracje gloryfikowania III RP, narracje negowania istnienia wszelkich patologii w ostatnich 25 latach, nie można się spodziewać, ze spotka się z ciepłymi recenzjami do tej pory establishmentowej prasy.

Szkoda bo atutem „Wszystko gra” jest: wykorzystanie znanych standardów polskiej muzyki popularnej, kilka wątków romantycznych
(niespodziewanej miłości, która zaskakuje matkę Zosi, miłości chłopaka Zosi do młodej bohaterki), postacie świeżych i uroczych
młodych studentek sztuk pięknych, ukazanie w sposób urokliwy stolicy, dzisiejszej, a w retrospekcjach niezwykle atrakcyjnej Warszawy
przedwojennej.

Fajnym motywem w filmie jest też sprzeciw wobec uniformizacji, blokowisk, komunalnego budownictwa rozbijającego więzi społeczne, i
pochwała budownictwa jednorodzinnego, domów stanowiących siedlisko wielopokoleniowej rodziny. Jest to motyw zdecydowanie
konserwatywny,burżuazyjny, anty socjalistyczny.

Reżyserem bardziej poetyck
iego niż realistycznego filmu „Wszystko gra” jest Agnieszka Glińska. Autorkami scenariusza są: Ilona
Łepkowska, Marta Konarzewska, Agnieszka Glińska. W rolach głównych widzowie zobaczą takie aktorki i aktorów jak: Kinga Preis, Eliza
Rycembel, Stanisława Celińska. Sebastian Fabijański. Antoni Pawlicki, Bartosz Żuchowski, Krzysztof Stroiński, Paweł Wawrzecki, Karolina
Czarnecka, Irena Melcer.

Jan Bodakowski

http://www.next-film.pl/files/cache/d42598e05996cbb8771bee63609f5b10.jpg

https://www.youtube.com/watch?v=oxupUtekTl0 [2]

Komentarze są zamknięte