Tematem przewodnim najnowszego numeru miesięcznika Egzorcysta jest pracoholizm. Patologiczne zachowanie sprawiające, że uzależniony traci kontrole nad własnym życiem. I tym różniące się od innych uzależnień, że jest społecznie akceptowane, a nawet doceniane.
Zgubny wpływ pracoholizmu na życie opisała w swoim artykule doktór Maria Gałkowska-Bachanek. Według definicji autorki tekstu pracoholizm to obsesyjna potrzeba wykonywania pracy, kosztem relacji z innymi ludźmi i aktywności w innych sferach życia.
Pracoholizm objawia się: zabieraniem pracy do domu, zostawaniem w pracy po godzinach, brakiem czasu dla rodziny i na aktywność w innych sferach życia, brakiem poczucia czasu w trakcie pracy, stawianiem w życiu pracy na pierwszym miejscu jako sfery najważniejszej, odczuwaniem dyskomfortu poza pracą, ogromnymi i niewspółmiernymi wyrzutami sumienia z powodu kłopotów w pracy, traktowaniem pracy jako ucieczki od stresu, problemów i wyzwań życia osobistego, złudnym poczuciem, że praca zapewnia kontrole nad życiem.
Skutkami pracoholizmu są: ciągłe napięcie, zaburzenia koncentracji, trudności ze snem, bezsenność, zaburzenia układu krążenia i oddechowego, bóle głowy i pleców, lęki, nerwice, problemy seksualne, omdlenia, zaburzenia psychiczne i fizyczne, nieustanny pośpiech i brak czasu.
Temat pracoholizmu poruszyła też Dorota Hałasa w swojej korespondencji z Japonii. W Japonii powszechna jest praca ponad siły, całkowite poświecenie dla firmy, ścisłe przestrzeganie hierarchii w zakładach pracy. Pracoholizm jest zachowaniem wymuszonym przez japońską kulturę. Już w dzieciństwie dzieci wychowywane są w duchu absolutnego poświęcenia pracy – zajęcia szkolne i pozaszkolne odrywają nieletnich od rodziny i wiary. Praca daje Japończykom poczucie wartości i bezpieczeństwa, jej utrata jest tragedią. W japońskich zakładach pracy bardzo ważna jest integracja z zakładowym kolektywem, w godzinach pracy i po pracy. Stres wywołany pracoholizmem ponosi odpowiedzialność za samobójstwa, przypadki śmierci z przepracowania, i zaburzenia psychiczne.
Kwestie pracoholizmu i pracy w poruszone były też na łamach październikowego Egzorcysty w: dwu świadectwach, przeprowadzonym przez Mariusza Błochowiaka wywiadzie z księdzem Grzegorzem Piątkiem, artykułach Dariusza Zalewskiego, Doroty Mazur, księdza Marka Chmielewskiego.
Jan Bodakowski