Polecamy film Grzegorza Brauna „Transformacja od Lenina do Putina”

Niezależna Gazeta Obywatelska3

TransformacjaNajwiększa katastrofa geopolityczna XX stulecia” – tak rozpad Związku Sowieckiego określił Prezydent Rosji, b. pułkownik KGB, Putin [2005]. Aby pojąć istotny sens tych słów i ocenić rzeczywisty rozmiar katastrofy, trzeba wrócić do początków najbardziej zbrodniczego systemu władzy w dziejach.

Pierwsza część cyklu „TRANSFORMACJA – OD LENINA DO PUTINA” przedstawia genezę i krwawe konsekwencje komunistycznego przewrotu w Rosji; pokazuje, jak w ll. 20. i 30. XX w. Lenin, Trocki, Dzierżyński, Stalin i ich wspólnicy wypracowują metody dezinformacji, prowokacji i eksterminacji – „stałe warianty gry”, które stosowane będą wobec wszystkich stających na drodze do zwycięstwa „światowej ewolucji”.

Szczegółowy opis pierwszych trzech części cyklu (z pięciu zaplanowanych) wraz ze zwiastunami i galerią niepowtarzalnych animacji, stworzonych specjalnie na potrzeby filmu można zobaczyć na stronie KSD: http://ksd.media.pl/aktualnosci/2004-ksd-poleca-cykl-filmow-dokumentalnych-grzegorza-brauna-transformacja-od-lenina-do-putina

FILMY dostępne na stronie Producenta: http://www.ahaaa.pl/

  1. Anonim
    | ID: a812a599 | #1

    Największe osiągnięcie Brauna. Pomówienie prof. Miodka i przegranie z nim w sądzie

  2. z Niemodlina
    | ID: 1c5d558b | #2

    @Anonim

    W III RP nie takie cuda w sądach się zdarzały, że wspomnę tylko wyrok w sprawie TW Bolka, który stwierdził, że TW Bolek to nie….. TW Bolek :) :)

  3. Anonim
    | ID: c8a2f5b4 | #3

    Współpraca” ta po pierwsze musiała polegać na kontaktach z organami bezpieczeństwa państwa, polegała więc na przekazywaniu informacji tym organom. Po drugie, współpraca ta musiała mieć charakter świadomy, a więc osoba współpracująca musiała zdawać sobie sprawę, że nawiązała kontakt z przedstawicielami jednej ze służb, które wymienia art. 2 ust. 1 ustawy.
    Po trzecie, współpraca ta musiała być tajna, a więc osoba współpracująca musiała sobie zdawać sprawę,
    że fakt nawiązania współpracy i jej przebieg ma pozostać tajemnicą, w szczególności wobec tych osób
    i środowisk, których miały dotyczyć przekazywane informacje. Po czwarte, współpraca ta musiała wiązać się z operacyjnym zdobywaniem informacji przez służby wymienione w art. 2 ustawy. Po piąte nie mogła się ona ograniczyć do samej deklaracji woli, lecz musiała materializować się w świadomie podejmowanych, konkretnych działaniach w celu urzeczywistniania podjętej współpracy. Tym samym za niewystarczające uznać należy samo wyrażenie zgody w przedmiocie nawiązania i zakresu przyszłej współpracy, lecz konieczne były konkretne działania odpowiadające wyżej wskazanym kryteriom i składające się
    na rzeczywiste współdziałanie z organami bezpieczeństwa

    Uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 1998 r. sygn. akt K 39/97
    publ. OTK 1998/6/99

Komentarze są zamknięte