Niezależna Gazeta Obywatelska

Pierwszy raz wziąłem udział w Marszu Niepodległości rok temu. Było to dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie. Na tyle mnie poruszyło, że w tym roku już na długo przed 11 listopada nie mogłem doczekać się wyjazdu do Warszawy. Namówiłem przyjaciela, żeby pojechał razem ze mną. Droga do stolicy była bardzo sympatyczna, w pociągu od razu widać kto jedzie na Marsz. Przeprowadziłem kilka interesujących rozmów.

Przed południem byliśmy już w Warszawie. Patrioci z całej Polski powoli zbierali się w okolicach Pałacu Kultury. Widać od razu, że ludzie są podekscytowani. Imponuje mi zgoda pomiędzy kibicami , której często brakuje na co dzień. O 15:00 rozpoczęły się przemówienia. Słowa delegatów z Włoch i Francji były dowodem ,że eurosceptycy w Polsce mają sojuszników również na Zachodzie co mnie pokrzepiło.

Od początku przebywania na Placu Defilad rzucił mi się w oczy brak Policji (w przeciwieństwie do tego co było rok temu). Tłum rozpoczął pochód i nieskrępowanie mógł maszerować wyznaczoną trasą. Zajścia przy ulicy ks. Skorupki nie będę opisywał ponieważ są już w sieci nagrania przedstawiające zajście w dość jasny sposób. Powiem tylko ,że Straż Marszu robiła co mogła ,aby do konfrontacji nie dopuścić. Gdy zrobiło się gorąco do akcji wkroczyli policjanci. Zastanawia mnie jednak to ,że nie zatrzymano lewackich chuliganów ,którzy sprowokowali całe zajście. Marsz na szczęście mógł iść dalej. Widok z daleka palącej się tęczy nie zdziwił mnie ponieważ ten symbol zawłaszczony przez lobby homoseksualne jest niszczony co jakiś czas przez chuliganów. Sądzę ,że nie warto go odbudowywać w tej postaci. Na uwagę jednak zasługuje wrzawa medialna wokół tego zajścia. Kiedy pod Kancelarią Premiera podpalił się człowiek takiej wrzawy nie było.

Dalsza trasa została ponownie zakłócona kiedy policja obwieściła rozwiązanie zgromadzenia oraz zapowiedziała użycie środków przymusu bezpośredniego wobec uczestników. Problem był taki ,że z przodu droga była zablokowana przez siły policyjne, podobnie jak z tyłu. Gdzie mieli rozejść się ludzie? Sytuacja w mojej ocenie była bardzo napięta i mundurowi od tego momentu dążyli do sterroryzowania uczestników Marszu Niepodległości. Mijając rosyjską ambasadę z płonącą budką udało mi się dotrzeć w końcu do Agrykoli. Atmosfera była tu już bardziej spokojna. Z przemówień najbardziej optymistycznie nastroiło mnie przemówienie Vona Gabora czyli lidera węgierskiego Jobbiku. Po zakończeniu wiecu zostaliśmy ostrzeżeni ,że policja zatrzymuje i legitymuje osoby które były uczestnikami Marszu Niepodległości. Udało nam się jednak dostać bez przeszkód na Dworzec Centralny i późnym wieczorem odjechaliśmy do domu. I tutaj moja relacja mogłaby się skończyć jednak podczas drogi powrotnej czekały nas represje ze strony służb mundurowych.

Około 4 rano w Katowicach pociąg został zatrzymany i siły policyjne rozpoczęły legitymowanie pasażerów pociągu. Pan w białym kasku wszedł do przedziału pomimo ,że wszyscy spali ,a światło było zgaszone. Pasażerowie otrzymali rozkaz wychodzenia na korytarz pojedynczo i okazania dokumentów. Ponadto funkcjonariusz kamerował twarz i dokumenty każdego z nas. Pociąg ze znacznym opóźnieniem wyruszył w dalszą drogę. Co ciekawe nie był to koniec przygód z policją. Na stacji docelowej po tym jak opuściliśmy pociąg zostaliśmy zapytani przez policjanta czekającego na dworcu czy wracamy z Marszu w Warszawie. Ponownie zatrzymali nas w celu wylegitymowania, tym razem również byliśmy przez nich nagrywani kamerą. Tutaj była to już  grupa około ośmiu funkcjonariuszy. Czułem się jakbym był przestępcą. Jestem w stanie zrozumieć ,że policjanci dostali takie rozkazy z góry i realizują tylko polecenia. Nie zmienia to jednak faktu ,że jawnie próbują zastraszyć i zniechęcić ludzi do udziału w świętowaniu 11 listopada w Warszawie. Sądzę ,że takie działania przyniosą skutki odwrotne od zamierzonych przez władzę.

Na zakończenie chciałbym odnieść się do relacji medialnych dotyczących Marszu i jego skutków. Redaktorzy tacy jak np. Piotr Kraśko czy Agnieszka Gozdyra wykazali niezwykle wysoki poziom agresji wobec organizatorów Marszu w swoich programach. Jednak w prawdziwe zdumienie wpędziły mnie umiarkowanie pozytywne wypowiedzi Donalda Tuska oraz ministra Sienkiewicza na temat przebiegu Marszu Niepodległości. Rzadko zdanie mediów głównego nurtu oraz rządu są tak rozbieżne.

Autor: Bartosz Pawlak, student