Niezależna Gazeta Obywatelska

1. Ostatnio w związku z lecącymi na łeb na szyję notowaniami premiera Tuska, kierowanego przez niego rządu ale i popierającej go Platformy, zatrudnieni w Kancelarii PR-owcy coraz bardziej rozpaczliwie poszukują jakiejś „cudownej broni”, która by te niekorzystne tendencje zatrzymała, a być może i odwróciła.

Takim „show”, miało być wystąpienie Tuska na Forum Ekonomicznym w Krynicy, na początku tego miesiąca, w którym to w dużych i wręcz nienaturalnych emocjach, ni mniej ni więcej tylko zapowiedział koniec kryzysu w Polsce.

Jednak poważną słabością jego wywodu przedstawionego na Forum, była wyraźna logiczna sprzeczność, bowiem najpierw mówił, że kryzys wręcz „łomotał do polskich drzwi” ale nie został do naszego kraju wpuszczony, a parę chwil później ogłosił, że kryzys się jednak skończył, więc chyba jednak wcześniej musiał „zahaczyć” o polską gospodarkę.

Jeszcze większym uderzeniem w wiarygodność przekazu premiera Tuska, było zaprezentowanie przez GUS (mniej więcej w tym samym czasie), danych dotyczących kształtowania się czynników wpływających na wzrost PKB w II kwartale tego roku w porównaniu z kwartałami wcześniejszymi, które niestety nie napawają optymizmem.

Bowiem głębsza analiza tendencji w polskiej gospodarce pokazuje, że nieodpowiedzialna polityka rządu Tuska w ciągu ostatnich 4 kwartałów, wytłumiła najważniejsze krajowe czynniki wzrostu takie jak konsumpcja i inwestycje, od których zależy blisko 2/3 wzrostu naszego PKB.

W polskiej gospodarce nie ma żadnego „światełka w tunelu”, trudno więc mówić o końcu kryzysu, a główne czynniki wzrostowe takie jak konsumpcja indywidualna i inwestycje, „kołatają” w okolicach zera albo są wyraźnie „pod kreską”.

2. Skoro „z końcem kryzysu” się nie udało, to rządowi PR-owcy poszukują innych tym razem nie tak już spektakularnych wydarzeń, żeby wtłoczyć w głowy Polaków, coraz bardziej nieprzyjaznych rządowi Tuska, że premier jednak interesuje się ich losem, ba szybko podejmuje decyzje, które ten los mają poprawić.

W poprzednim tygodniu Premier Tusk, był więc na targach sprzętu górniczego w Katowicach i wykorzystał te okazję do zakomunikowania Polakom, że jego rząd będzie jednak „stawiał na węgiel”.

Bez żadnych zahamowań mówi to człowiek, który podpisując w imieniu naszego kraju w grudniu 2008 roku w Brukseli pakt klimatyczno-energetyczny, doprowadził do tego, że węgiel będzie coraz mocniej wypychany z polskiej energetyki (w oparciu o ten pakt, Komisja Europejska i Parlament Europejski chcą aby do 2050 roku doszło do dekarbonizacji energetyki krajów unijnych czyli nie używania w niej węgla w ogóle).

3 Z kolei wczoraj, przebywając w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach Śląskich, produkujących transportery opancerzone „Rosomak”, ogłosił konsolidację wszystkich zakładów zbrojeniowych w Polską Grupę Zbrojeniową.

Ba zapewnił, że ta konsolidacja stała się już faktem, choć zapewne szefowie większości przedsiębiorstw, które mają ją tworzyć, dowiedzieli się o tym z przekazu telewizyjnego.

Konsolidacja polskiego przemysłu zbrojeniowego, może i nie jest złym pomysłem tyle tylko, że takie procesy trwają miesiącami, a nawet latami, bo w grę wchodzi kilkadziesiąt do tej pory odrębnych podmiotów gospodarczych.

Doskonałym przykładem, że to procesy długie i żmudne jest grupa kapitałowa Bumar (od maja tego roku Polski Holding Obronny), do której weszło około 40 spółek w tym 23 spółki z przemysłu obronnego, a jej tworzenie rozpoczęło się w 2007 roku.

Teraz zapowiedziana przez premiera konsolidacja ma objąć PHO, Hutę Stalowa Wola a także 11 przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych podległych MON (jednym z tych przedsiębiorstw są właśnie Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich) i skrajną nieodpowiedzialnością jest przedstawianie tej skomplikowanej operacji jako faktu dokonanego (zwłaszcza, że ścierają się tu bardzo mocno interesy byłych służb wojskowych z obecnymi).

Niejako przy okazji premier Tusk zasugerował, że teraz do Polskiej Grupy Zbrojeniowej, będzie kierowana większość zamówień związanych z modernizacją polskiej armii i znowu powiedział to człowiek, który tylko w tym roku obciął w nowelizacji budżetu środki na modernizację armii o blisko 1/3 (3,2 mld zł), a od 2008 roku łącznie na kwotę ponad 10 mld zł.

Widać z tego, że przynajmniej raz w tygodniu premier Tusk lubi zapowiedzieć coś znaczącego ale realizacją tych zapowiedzi już się nie przejmuje, ba bardzo często decyzje jego rządu, szkodzą tym zamierzeniom.

Zbigniew Kuźmiuk

Poseł PiS