Stanisław Witkiewicz urodził się 8 maja 1851 r. w Poszawszu na Żmudzi. Był polskim malarzem, architektem, pisarzem i teoretykiem sztuki, popularyzatorem stylu zakopiańskiego, ojcem Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego).
Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1869-1871) i Monachium (1872-1875). Po powrocie do kraju zajmował się m.in. krytyką artystyczną tworząc jej nowoczesne podstawy. W 1890 r. osiadł w Zakopanem, gdzie zafascynowany tamtejszą sztuką ludową stworzył teorię stylu zakopiańskiego projektując architekturę i wnętrza zakopiańskich willi. Był również projektantem wzniesionej w 1904 r. kaplicy Najświętszego Serca Jezusowego w Jaszczurówce (dzielnica Zakopanego). Stworzony przez niego styl opisał w publikacjach Styl zakopiański. Zeszyt I. Pokój jadalny wyd. 1904 oraz Styl zakopiański. Zeszyt II. Ciesielstwo (rok wyd. 1910). Stanisław Witkiewicz w 1891 r. napisał książkę pt. Na przełęczy nazywaną Ewangelią Tatr. Zmarł na gruźlicę 5 września 1915 r. w Lovranie w Istrii w Chorwacji. Trumnę z jego zwłokami przez ogarniętą wojną Europę przewiozła 13 września 1915 r. Cztery dni później odbył się jego pogrzeb na starym zakopiańskim cmentarzu na Pęksowym Brzyzku.
Oprac. TK
Piękna postać Uzdolniony malarsko.Kochał styl zakopiański.Warto zapamietać.