Byczyna: Zawalił się fragment muru otaczającego miasto

Redaktor Obywatelski1

Byczyna_mur_1Zawaliła się część muru otaczającego Byczynę niemal w całej długości. W zeszłym roku Opolski Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał władzom miasta nakaz naprawy cennego zabytku, wpisanego do rejestru zabytków województwa opolskiego. Niestety ten środek prawny nie okazał się skuteczny i doszło do zniszczenia prawnie chronionego zabytku. Władze miasta szukają obecnie środków potrzebnych do całkowitej rewitalizacji zabytku, chodzi o kwotę ponad 30 ml zł. Średniowieczne mury nadają Byczynie szczególny, niepowtarzalny charakter.

Byczyna_murUkład urbanistyczny Byczyny jest charakterystyczny dla średniowiecznego założenia miejskiego, z centralnie ulokowanym prostokątnym rynkiem i ratuszem pośrodku niego. Główna oś komunikacyjna przebiega w układzie wrzecionowatym na osi wschód – zachód. Byczyna zachowała pierwotny pierścień murów obronnych z XIV – XV w. i trzech baszt, zwanych: Polska (pierwotnie z pinaklami i attyką oraz czworobocznym hełmem niższym niż obecnie), Niemiecka (obecnie z niższym ściętym zadaszeniem; dach metalowy o niskim nachyleniu połaci nie odpowiada wyglądowi pierwotnemu) i Piaskowa (wzniesiona na planie zbliżonym do kwadratu, nie posiada hełmu dachowego). Baszta Polska zamyka miasto od wschodu, Niemiecka od zachodu, Piaskowa od południa. Baszty Polska i Niemiecka flankują wejścia do miasta na przebiegu dawnego szlaku handlowego. Otoczenie zewnętrzne pasa murów jest zróżnicowane. Od północy ma ono najbardziej atrakcyjną formę, w postaci niewielkiego parku z aleją obsadzona brzozami. Jego wschodnia część przechodzi w pozostałości tzw. „fosy”. Jest to jednak założenie wtórne, gdyż miasto otoczone było w średniowieczu tylko jednym pierścieniem muru i nie posiadało dodatkowych umocnień w postaci klasycznej fosy. Po północnej stronie miasta rozciągały się moczary. Obecna „fosa” jest tworem późniejszym i powstała prawdopodobnie na początku XX w.

Byczyna, baszta piaskowaDługość murów wynosi 912,5 m. Obiegają one miasto owalnie, linią zbliżoną do elipsy. Przeciętna wysokość murów po stronie zewnętrznej miasta wynosi ok. 5,5 – 6 m, grubość 135 – 170 cm. Mury w północnym biegu posiadają 3 późniejsze przeprucia umożliwiające komunikację, z których jedno jest ogólnie dostępne i używane. Ponadto w biegu południowym murów znajdują się dwie niedostępne furtki prowadzące do prywatnych posesji. Część oskarpowania murów po zewnętrznej ich stronie, jest w sposób widoczny dostawiona w okresie późniejszym. Przybudówki wzdłuż murów jako jednej ze ścian nośnych oraz budynki dostawione do murów, występują zaledwie w kilku przypadkach: w zachodnim biegu murów budynki mieszkalne dostawione są do nich po stronie zewnętrznej (z wejściem od ul. Parkowej); jeden budynek w biegu południowym (między Basztą Niemiecką a ul. Wąską); XIX w. spichlerz po stronie zewnętrznej; niewielkie budynki gospodarcze na posesjach między Basztą Piaskową a Polską; oraz budynki mieszkalne przy północnym wlocie ul. Zamoyskiego. Mury poddano gruntownej restauracji w latach 60. XX w., podczas której nie ustrzeżono się błędów.

tvp, lz, FDD

  1. Irena
    | ID: 06d41fbd | #1

    A konserwator zabytków to kto? A co napisał w opinii o stanie muru? A jaki koszt tego nie wykonanego remontu? Wytyczne konserwatorów są często bardzo kosztowne i drobiazgowe.Samorzad funduszy nie miał? Może teraz się znajdą.

Komentarze są zamknięte