Niezależna Gazeta Obywatelska

Grażyna Gęsicka urodziła się 13 grudnia 1951 r. w Warszawie. Była doktorem socjologii, politykiem, ministrem rozwoju regionalnego w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego, posłem na Sejm RP VI kadencji. Zginęła na służbie w katastrofie rządowego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 r.

Grażyna Gęsicka była córką Jana i Adeli Dusynów. W 1974 r. ukończyła studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1985 r. została doktorem nauk humanistycznych w dziedzinie socjologii. Pracowała jako adiunkt w Instytucie Socjologii UW (1985–1993). Była członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz członkiem Association Internationale des Sociologues de Langue Française. Była autorką i współautorką książek oraz ponad 30 artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych. Opublikowała m.in. Regionalne fundusze inwestycyjne (1997), Partnerstwo w rozwoju lokalnym (1996).

W 1980 r. wstąpiła do „Solidarności” – była współzałożycielką struktur tego związku w Instytucie Socjologii UW. W 1981 r. wykładała we Wszechnicy Robotniczej Solidarności. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajmowała się organizacją i wykładami w niejawnej Wszechnicy Robotniczej Regionu Mazowsze NSZZ „S”. Od 1983 r. była inwigilowana przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W 1989 r. uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. górnictwa. W latach 1989–1991 była koordynatorem naukowym Ośrodka Badań Związkowych NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Następnie doradzała i wykonywała ekspertyzy z zakresu problematyki rozwoju lokalnego i regionalnego na rzecz m.in. Komisji Europejskiej, Banku Światowego, rządu, Sejmu RP, władz lokalnych i regionalnych. W 1991 r. była doradcą Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. W latach 1993–1994 uczestniczyła w grupie ekspertów ds. Europy Środkowej i Wschodniej w Programie LEDA (Local Employment Development Action) Komisji Europejskiej. W 1995 r. była stałym doradcą w nadzwyczajnej Komisji Sejmowej ds. zasad polityki regionalnej państwa. W latach 1995–1996 zajmowała stanowisko zastępcy kierownika Programu Phare „Inicjatywy lokalne na rzecz rozwoju społeczno-ekonomicznego„. Pracowała jako zastępca dyrektora generalnego w Polskiej Fundacji Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw (1996-1998). W latach 1998 – 2001 była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Była odpowiedzialna za programy wspierające zatrudnienie, finansowane ze źródeł zagranicznych (Phare, Bank Światowy), sprawy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz za wdrożenie w Polsce Europejskiego Funduszu Społecznego. W sierpniu 2001 r. została wiceprezesem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Politycznie związana była z Platformą Obywatelską. W kampanii parlamentarnej w 2005 r. reprezentowała PO w negocjacjach koalicyjnych z PiS w ramach zespołu zajmującego się wykorzystaniem funduszy UE. Jej przejście do Prawa i Sprawiedliwości było bardzo głośnym transferem. 31 października 2005 r. Gęsicka została ministrem rozwoju regionalnego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 7 września 2007 r. została odwołana z urzędu ministra rozwoju regionalnego z jednoczesnym powołaniem na sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. 11 września tego samego roku ponownie powołana na ministra rozwoju regionalnego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 r. uzyskała mandat poselski, kandydując z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu rzeszowskim. 6 stycznia 2010 r. objęła stanowisko przewodniczącej Klubu Parlamentarnego PiS. Zginęła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie rządowego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody rocznicy ludobójstwa polskich oficerów w Katyniu. 25 kwietnia 2010 r. została pochowana w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Zobacz: http://encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Gra%C5%BCyna_G%C4%99sicka