Niezależna Gazeta Obywatelska

Świat jest cholernie zachwycającym miejscem. Bez względu na to, czy człowiek siedzi w miarę spokojnie, czy akurat dokądś pędzi, trzeba to zauważać. Trzeba zwracać uwagę na otaczające nas drobiazgi, bo z nich – podobno – składa się życie. Z pozornie nieistotnych rzeczy uszlachetnionych naszym podziwem, pasją, zaangażowaniem, można złożyć większą całość. Natomiast nastawiając się w życiu tylko na sprawy wyższe, istotne, nie- cierpiące – zwłoki, wydarzenia epokowe, można wiele w życiu przeoczyć.

 

PODZIW

Przywykłam zapisywać wszystko.

Nawet gdy nie wszystko jest tak, jak być powinno.

 

Nie zawsze jest się tam, gdzie chce się być,

Ale trzeba to przetrwać w ciszy,

Bo nie jest źle.

Wszystko pulsuje swoim rytmem, swoim tchnieniem wre

Jesteś w tym tchnieniu jedną wiązką

Tańczącym cieniem, treścią obrazu i jego tłem.

 

Sama, nie sama w tłumie, na dnie

Byle do przodu, byle nie stanąć w miejscu

Pochwycić słowo, potrącić strunę, zachować dźwięk

Malować złotem na szkle.

Dokąd rękę pamięć powiedzie,

Zanim nie stępi się narzędzie, póki trwa dzień.

 

Kto nie podziwia tego świata, nie chce na nim żyć

Ten bardziej kocha morze, niż powietrze

I tylko gra na zwłokę.

Maria