Niezależna Gazeta Obywatelska

Olga Boznańska urodziła się 15 kwietnia 1865 r. w Krakowie. Była polską malarką okresu Młodej Polski działającą w Monachium i Paryżu. Była portrecistką, w każdym razie to portrety przyniosły jej największą sławę. Częstym motywem jej obrazów są wnętrza pracowni lub widoki z okna. Farbę kładła małymi dotknięciami pędzla i czekała, aż podeschnie. Metoda ta gwarantowała, że jej paleta nie będzie sprawiała wrażenia „brudnej” (mimo używania odcieni szarości i ciemnych brązów). Z czasem coraz częściej zamiast na płótnie, malowała na lekko zagruntowanej tekturze, dzięki czemu uzyskiwała matowość, która pozwalała jej na wyrafinowane efekty kolorystyczne.

Była córką Adama Nowiny Boznańskiego i Francuzki Eugenii Mondan. Adam Boznański był inżynierem, ukończył wiedeńską politechnikę. Olga od najmłodszych lat uczyła się rysunku, a potem malarstwa u Antoniego Piotrowskiego, Kazimierza Pochwalskiego, a następnie na Kursach Malarskich imienia Adriana Baranieckiego W 1886 r. wyjechała kontynuować naukę w Monachium. Jako kobieta nie miała możliwości wstępu do Akademii Sztuk Pięknych, kształciła się więc w prywatnych, monachijskich szkołach Karla Kricheldorfa i Wilhelma Dürra. W 1896 r. zrezygnowała z nauczycieli i wynajęła własną pracownię. W tym czasie zaczęła wystawiać swoje prace w Monachium, Warszawie, Berlinie, Wiedniu. Dwa lata później pojawiły się pierwsze sukcesy. Za Portret malarza Pawła Nauena otrzymała z rąk arcyksięcia Karola Ludwika w Wiedniu złoty medal, a w Londynie za Portret miss Mary Breme – wyróżnienie. W 1896 r. jury paryskiego Societe des Beaux-Arts przyjęło na wystawę jej obraz. Po ostatnich sukcesach, dostała nawet propozycję objęcia katedry malarstwa na wydziale kobiet w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, którą odrzuciła. W 1898 r. przeprowadziła się do Paryża. W tym też roku została członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1900 r. na wystawie w New Gallery w Londynie dostała złoty medal. Na Wystawie Światowej w Paryżu otrzymała wyróżnienie, potem została członkiem Société Nationale des Beaux Arts. Nie miała tylko sukcesów w życiu osobistym. W tym roku nastąpiło zerwanie długoletniego narzeczeństwa z malarzem Józefem Czajkowskim. W 1912 r. na wystawie w Pittsburghu, wraz z Claude’em Monetem i Augustem Renoirem, reprezentowała Francję. W Amsterdamie na międzynarodowej wystawie zdobywa srebrny medal. W 1914 r. warszawska Szkoła Sztuk Pięknych zaproponowała jej stanowisko profesora. W 1923 r. ponownie reprezentowała szkołę francuską w Pittsburghu wśród takich artystów jak Pierre Bonnard, Maurice Denis. W 1924 r. została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1932 r. po raz ostatni przyjechała do Krakowa. W 1937 r. na Wystawie Światowej w Paryżu otrzymała Grand Prix. Na weneckim Bienale w 1938 r. sprzedała pięć obrazów, w tym Portret pani Dygatowej, który zakupił król włoski. Był to jej ostatni sukces. Dwa lata później, 26 października 1940 r. Olga Boznańska zmarła w Paryżu. Pochowano ją na polskim cmentarzu pod stolicą Francji.

Zobacz więcej na: http://www.zwoje-scrolls.com/zwoje40/text09p.htm

http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Boznanska/Boznanska_bio.htm

http://www.imnk.pl/gallerybox.php?dir=XX337

Oprac. TK