Skarbnicę skamieniałości sprzed 148 mln lat, m.in. odciski i szczątki ryb, gadów morskich i latających, ważek i ornamentowanych muszli, odkrył niedaleko Opoczna dr Adrian Kin z UJ. Jest to unikatowe w skali świata stanowisko paleontologiczne. Doskonale zachowane skamieniałości organizmów morskich i lądowych zachowały się w kamieniołomie w pobliżu Sławna (pow. Opoczno, woj. łódzkie).
– W 2005 r. podczas rekonesansu terenowego odkryłem istne archiwum świata pierwotnego sprzed 148 milionów lat, które stanowi najbliższy znany odpowiednik wiekowy najsłynniejszego stanowiska paleontologicznego na świecie – południowoniemieckiego Solnhofen – mówi dr Kin ze Stowarzyszenia Przyjaciół Nauk o Ziemi „Phacops” i z Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UJ.
To bawarskie stanowisko uważa się za skupisko jednych z najpiękniejszych skamieniałości na świecie. W drobnoziarnistych wapieniach tamtejszego kamieniołomu odkryto m.in. kompletny szkielet archaeopteryksa (ewolucyjnego ogniwa przejściowego między gadami i ptakami), precyzyjnie odciśnięte skrzydła jurajskich ważek, zębate szczęki ryb drapieżnych, delikatne pancerzyki krewetek i setki innych, świetnie zachowanych skamieniałości.
Skały wapienne występujące w polskim kamieniołomie są młodsze od tych z Solnhofen o ok. 2 mln lat i również stanowią skarbnicę wiedzy o wymarłych organizmach oraz o środowisku i ewolucji górnojurajskiego morza. Pokrywało ono niegdyś znaczny obszar obecnego województwa łódzkiego i dużą część dzisiejszej Polski.
– Odkrycie unikatowych skamieniałości w kamieniołomie zlokalizowanym w rejonie Tomaszowa Mazowieckiego możemy śmiało określić „Polskim Solnhofen”, czyli swoistym paleontologicznym eldorado. Około 148 milionów lat temu, w umiarkowanie chłodnym i niezbyt głębokim późnojurajskim morzu, bujnie rozwijały się rozmaite organizmy zasiedlające strefę dna oraz toni wodnej. Wśród skamieniałości odkrytych przez nas zwierząt morskich i lądowych są skrzypłocze, krewetki, rozmaite ryby, gady morskie, misternie ornamentowane muszle małżów, spiralnie zwinięte amonity o pięknie zdobionych drobnymi żeberkami muszlach a także ważki, żuki oraz latające gady – pterozaury – opowiada dr Kin.
Wiele z tych skamieniałości, pochodzących z późnojurajskich warstw geologicznych, reprezentuje rodzaje i gatunki nowe dla nauki. Często są to jednocześnie pierwsze znane egzemplarze odkryte na terenie Polski, jak choćby skrzypłocze. Zdaniem dr. Kina są to przedstawiciele dwóch nieznanych nauce gatunków, reprezentujących tzw. „żywe skamieniałości”, czyli praprzodków współcześnie żyjących skrzypłoczy, których wygląd niemal nie zmienił się od setek milionów lat. Spektakularne znaleziska z kamieniołomu będzie można obejrzeć w Muzeum Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie (ul. Rakowiecka 4). Wystawa dostępna będzie dla zwiedzających od 12 kwietnia przez 3 miesiące.
Źródło: http://odkrywcy.pl/kat,111404,title,Archeologiczne-eldorado w-Polsce,wid,14401651,wiadomosc.html?smg4sticaid=6e425