Niezależna Gazeta Obywatelska

Katyń jest niezwykle bolesnym miejscem dla Narodu Polskiego. Jest symbolem wymordowania polskiej elity patriotycznej krytycznie nastawionej do komunistycznego reżimu sowieckiego. Po zdradzieckiej napaści przez ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939 r. wojska polskie zostały wzięte do niewoli. 5 marca 1940 r. władze komunistyczne z Józefem Stalinem na czele podjęły decyzję o wymordowaniu Polaków, gdyż uznano, że stanowią „zdeklarowanych i nie rokujących nadziei poprawy wrogów władzy radzieckiej”. Mordy rozpoczęły się 3 kwietnia 1940 r. NKWD zabiła strzałem w tył głowy ok. 22.000 obywateli polskich – jeńców wojennych osadzonych w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz osób cywilnych, aresztowanych i osadzonych w więzieniach na terenie okupowanym przez ZSRR Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. Ofiary dokonanej zbrodni stalinowskiej zostały pogrzebane w zbiorowych mogiłach – w Katyniu pod Smoleńskiem, Miednoje koło Tweru, Piatichatkach na przedmieściu Charkowa i w przypadku 7 tysięcy ofiar w innych nieznanych miejscach. Zbrodnia była przeprowadzona w ścisłej tajemnicy, ale już w 1943 r. ujawniono zbiorowe groby w Katyniu. Komuniści próbowali zrzucić odpowiedzialność za ludobójstwo Polaków na Niemców. Prawda o zbrodni stalinowskiej była ukrywana przez światem przez cały okres dominacji reżimu komunistycznego w Europie Środkowo-Wschodniej. Prawda w końcu wyszła na jaw. Polska ocena prawa zbrodni (jako zbrodnię przeciwko ludzkości) jest odrzucana przez Rosję, prawnego spadkobiercę ZSRR. Jest to prawdopodobnie powodowane obawami, że takie uznanie umożliwiłoby żądanie odszkodowań dla rodzin ofiar, a sprawcy zbrodni nie mogliby być chronieni przedawnieniem.

 Oprac. TK