Niezależna Gazeta Obywatelska

Adam Józef Ignacy Prażmowski herbu Belina urodził się 15 marca 1821 w Warszawie. Był pierwszym polskim astrofizykiem, najwybitniejszym polskim astronomem XIX wieku.

Prażmowski od 1839 r. pracował w obserwatorium warszawskim. W 1854 r. opracował metodę wyznaczania błędów osobistych obserwatora, w 1860 r. odkrył, że światło korony słonecznej jest spolaryzowane, a światło protuberancji słonecznej nie. Udowodnił, że korona jest powiązana ze Słońcem, a nie jak poprzednio sądzono z Księżycem.

W 1863 r. wyjechał jako stypendysta do Paryża, gdzie pozostał do końca życia. Był konstruktorem urządzeń optycznych w firmie optycznej E. Hartnacka, której stał się również współwłaścicielem, a w 1871 r. właścicielem. Zbudował i udoskonalił m.in. pryzmatyczny polaryzator i celostat. W latach 1880–1882 był prezesem emigracyjnego Polskiego Towarzystwa Nauk Ścisłych, zajmował się także badaniem polaryzacji światła komet. Zmarł 15 lutego 1885 r. w Ville d’Array koło Paryża.

Oprac. TK