Niezależna Gazeta Obywatelska

30 grudnia 1900 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się polska premiera baletu klasycznego w trzech aktach Piotra Czajkowskiego pt. „Jezioro łabędzie”.

Piotr Czajkowski (1840-1893) skomponował „Jezioro łabędzie” w 1877 r. w Moskwie. Do dziś jest to jedna z najpiękniejszych historii miłosnych, synonim klasycznego piękna, który niezmiennie od ponad wieku inspiruje choreografów, stanowi wyzwanie dla tancerzy, fascynuje publiczność. Było to też pierwszy balet skomponowanym przez tego kompozytora, jednak nie od razu zdobył uznanie. Premiera baletu odbyła się w 1877 r. w teatrze Bolshoi (Moskwa) i okazała się totalną klapą. Dopiero wersja wystawiona 15 stycznia 1895 r. (dwa lata po śmierci Czajkowskiego) z librettem Władimira Biegiczewa i Wasilija Gelcera oraz choreografią Mariusa Petipa i Lwa Iwanowa w Teatrze Maryjskim w Petersburgu zyskała uznanie. Polska premiera baletu odbyła się w Teatrze Wielkim w Warszawie w 1900 roku.

„Jezioro łabędzie” poddawane było różnym przeróbkom, które nie zawsze były dobre, ponieważ zbyt ingerowały w treść przedstawienia. Sama historia opowiadająca o nieszczęśliwej miłości księcia Zygfryda i Odetty, księżniczki zaklętej w łabędzia przez złego czarownika Rotbarta, powstała na podstawie różnych legend, dotyczących dziewczyny zaklętej w ptaka. Akcja dzieje się w nieokreślonej krainie w nieokreślonym czasie. „Jezioro łabędzie” to tytuł, który zawsze kiedy pojawia się na afiszu, gwarantuje komplet widowni. Co więcej, uważany jest dziś za symbol sztuki baletowej.

Więcej o Czajkowskim:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Czajkowski

http://kalendarium.polska.pl/wydarzenia/article.htm?id=36555

Oprac. TK