Niezależna Gazeta Obywatelska

7 grudnia 1970 r. w Pałacu Prezydenckim w Warszawie władze PRL i RFN podpisały układ o normalizacji wzajemnych stosunków i uznaniu zachodniej granicy Polski. W imieniu władz komunistycznych podpis złożył premier Józef Cyrankiewicz, a w imieniu RFN kanclerz Willy Brandt. Układ zakończył powojenny okres w stosunkach między PRL, a RFN i zapoczątkował nowy, w którym zasadniczym kierunkiem była chęć współpracy gospodarczej i kulturalnej między państwami. Zasadnicze znaczenie dla zawarcia układu PRL-RFN miał nowy kierunek polityki ZSRR, którego przejawem był zawarty pół roku wcześniej układ ZSRR-RFN.

Strony zobowiązały się do nienaruszalności granic, a RFN potwierdziła, że granica Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej jest zachodnią granicą Polski. RFN zobowiązała się do niekwestionowania istniejącego wtedy stanu prawnego. Strony postanowiły kierować się w stosunkach wzajemnymi celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, zobowiązały się rozwiązywać wszystkie sporne kwestie tylko środkami pokojowymi oraz powstrzymać się od użycia siły lub groźby jej użycia. Zobowiązały się także podejmować kroki zmierzające do pełnej normalizacji i wszechstronnego rozwoju wzajemnych stosunków w dziedzinach gospodarczych, naukowo-technicznych, kulturowych i innych.

W celu podpisania porozumienia Willy Brandt 6 grudnia przyjechał do Warszawy. Kanclerz w przemówieniu do społeczeństwa niemieckiego wyrażał nadzieję na wkład RFN w europejską politykę pokoju i na definitywne „zakończenie cierpienia ofiar złej przeszłości„. Podczas swojej wizyty Brandt nieoczekiwanie ukląkł pod pomnikiem Bohaterów Getta Warszawskiego

Bundestag ratyfikował układ PRL-RFN 248 głosami, przy 238 wstrzymujących się i 10 sprzeciwu oraz układ ZSRR-RFN 17 maja 1972 r.

Treść układu: http://library.fes.de/

Oprac. TK