Niezależna Gazeta Obywatelska

Jakubowice, to niewielka miejscowość w gminie Byczyna w województwie opolskim. Jej wielkim skarbem, dzięki któremu miejscowość przyciąga turystów, jest drewniany kościół filialny pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski. Usytuowany jest on we wschodniej części wsi, na wschód od rozwidlenia dróg z Brun do Proślic i Skałągów, na terenie XVIII-wiecznego zespołu dworsko-folwarcznego, w obrębie parku podworskiego.

Świątynię zbudowano w 1585 r. z fundacji wpływowej rodziny von Frankenberg.

Kościół w konstrukcji zrębowej, na ceglanej podmurówce, składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium, do którego od północy przylega prostokątna zakrystia, prostokątnej nawy i prostokątnej wieży w konstrukcji słupowej dostawionej od strony zachodniej. Do wieży od strony północnej przylega aneks o charakterze komórki. Nawa, prezbiterium i zakrystia przykryte są wspólnym dachem. Trzykondygnacyjna wieża zwężająca się ku górze, wyższa od korpusu, przykryta jest ośmiobocznym dachem ostrosłupowym.

Kościół pierwotnie użytkowany był przez ewangelików. W 1931 r. był restaurowany. Po 1945 r. przejęli go katolicy. Obecnie należy do parafii rzymsko-katolickiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Polanowicach (diecezja kaliska). Po 1960 r. usunięto część zabytkowego wyposażenia świątyni: renesansowe obramienia drzwi do zakrystii, metalowego koguta nad prezbiterium i chorągiewki z datą „1931” na wieży. W tym samym czasie odsłonięto również polichromię z kartuszami herbowymi w prezbiterium. Na początku lat 90. XX w. naprawiono poszycie dachu.

Wystrój wnętrza zachował pierwotny, historyczny charakter: strop nawy i prezbiterium na jednym poziomie, zaokrąglone, bogato dekorowane narożniki tęczy, empora nad zakrystią otwarta do prezbiterium, chór wsparty na dwóch kwadratowych słupach, wybrzuszony na osi, polichromia z przedstawieniami 16 kartuszy herbowych, detale snycerskie i stolarka. Zachowała się również część zabytkowego wyposażenia m.in.: organy z przełomu XVIII/XIX w. i regencyjny, architektoniczny ołtarz główny z kręconymi kolumnami, pierwotnie ambonowy.

Będąc w Jakubowicach warto też zwiedzić znajdujący się w pobliżu kościoła zespół dworsko-folwarczny założony w XVIII w. na planie zbliżonym do prostokąta. Obecnie część rezydencjonalną stanowi teren dawnego parku krajobrazowego (zupełnie zatarty układ kompozycyjny) z kilkoma okazami starodrzewia: platan, kasztanowce, klony, lipy i dęby. W 1978 r. park wpisano do rejestru zabytków województwa opolskiego. Nie ma natomiast dworu, który w latach 70. XX w., najprawdopodobniej przez pomyłkę, wysadzono w powietrze. Po 1945 r. na terenie podwórza folwarcznego przeprowadzono szereg zmian: przebudowano spichlerz, oborę, stajnię, stodoły, rozebrano płatkarnię, i dobudowano inne budynki gospodarcze. Najmniej przebudowany jest budynek dawnej oficyny dworskiej.

Autor: „Fundacja Dla Dziedzictwa”