Oblężenie Kamieńca Podolskiego przez Turków rozpoczęło się 18 sierpnia i trwało do 27 sierpnia 1672 r. podczas wojny polsko-tureckiej z lat 1672-1676 r. Kamieniec Podolski był ważnym celem strategicznym i najpotężniejszą twierdzą osłaniającą pogranicze polsko-tureckie. Ten „klucz do Pododola”, posiadał silne umocnienia i stałą załogę (około 1,5 tysiąca żołnierzy). Podczas oblężenia stolnik przemyski pułkownik Jerzy Wołodyjowski (Na tej postaci jest wzorowany jeden z głównych bohaterów Trylogii Henryka Sienkiewicza), przeprowadził wiele udanych wypadów na czele lekkiej jazdy oraz przyszedł z odsieczą Żwańcowi. Mimo, iż Kamieniec Podolski mógł bronić się przez dłuższy czas, załoga skapitulowała 27 sierpnia 1672 r. Utrata kluczowej twierdzy zmusiła Rzeczpospolitą do podpisania niekorzystnego traktatu w Buczaczu, w którym Rzeczypospolita odstąpiła Turcji województwa podolskie, bracławskie i część kijowskiego oraz zobowiązała się do płacenia Turkom rocznego haraczu w wysokości 22 tysięcy dukatów.
Oprac. TK