Niezależna Gazeta Obywatelska

Jan III Sobieski (1629-1696) był królem Polski i wielkim księciem litewskim, a wcześniej hetmanem wielkim koronnym. Pochodził z rodziny magnackiej. Jego żoną była Maria Kazimiera d’Arquien zwana Marysieńką. Sobieski był wielkim wodzem i zręcznym politykiem. Przez Turków zwany był Lwem Lechistanu, a przez chrześcijan Obrońcą Wiary. Jesienią 1672 r. przeprowadził jedną z najbardziej imponujących operacji wojskowych w historii, znaną jako wyprawa Sobieskiego na czambuły tatarskie. Dysponując zaledwie 3000 jazdy pobił kilkudziesięciotysięczne wojska tatarskie, uwalniając 44 000 ludzi z jasyru. 11 listopada 1673 r. odniósł świetne zwycięstwo nad Turkami pod Chocimiem. Ocaleć miało zaledwie 4000 z 30 000 żołnierzy wroga. Chwała w polu i triumf po tym zwycięstwie nad Turkami przyniósł mu sławę w świecie i koronę Polski. Gdy 10 listopada 1673 r. zmarł król Michał Korybut Wiśniowiecki, szlachta na sejmie elekcyjnym, jedynie przy sprzeciwie części posłów litewskich, wybrała 21 maja 1674 r. na jego następcę Jana Sobieskiego. Znaczną rolę w elekcji odegrała Marysieńka, żona Sobieskiego. Sobieski uzyskał 3 450 głosów elektorskich szlachty. Koronacja Jana Sobieskiego odbyła się w Krakowie, w dniu 2 lutego 1676 r. w katedrze wawelskiej. Parę królewską koronował prymas i biskup gnieźnieński Andrzej Olszowski. Po ceremonii odbył się sejm koronacyjny(rozpoczął się 4 lutego w sobotę), który formalnie kończył koronację.

Król Jan III Sobieski kolejny raz rozgromił Turków 12 września 1683 r., kiedy to w błyskawicznym tempie (400 km w 8 dni) pomaszerował na odsiecz Wiedniowi. Jako król, zreformował wojsko, był mecenasem kultury i budowniczym m.in. pałacu w Wilanowie. Zmarł 17 czerwca 1686 r. Pochowany jest wraz z żoną na Wawelu w Krakowie.

Autor: Tomasz Kwiatek