Niezależna Gazeta Obywatelska

Projekt tej uchwały próbuje niestety narzucić wygodą dla RAŚ i MN wersję historii. W której fakty są przyjęte w sposób wybiórczy i nie jest wyjaśniona przyczynowość działań Armii Czerwonej. A przecież to, co robili czerwonoarmiści na historycznym Górnym Śląsku to były działania odwetowe wywołane wcześniejszą polityką podbojów i nieludzkiego traktowania podbitych krajów i mieszkających w nich narodów przez III Rzeszę Niemiecką. Zanim doszło do bestialskich zachować Armii Czerwonej w styczniu 1945 r. to wcześniej przez ok. 5 lat trwało zbrodnicze postępowanie Niemiec hitlerowskich wobec Polaków, Żydów, narodów Europy zachodniej oraz narodów Związku Radzieckiego. I należy pamiętać o tym, że to właśnie III Rzesza i Naród Niemiecki odpowiada za wywołanie tej hekatomby, która stała się zgubą dla większości narodów Europy a w końcowym stadium wojny również dla samego Narodu Niemieckiego. Można oczywiście przyjąć, że Stalin miał takie same intencje jak Hitler i też dążył do podboju świata tyle, że pod sztandarami komunizmu. A jednak to III Rzesza niemiecka rozpoczęła tą wojnę i to na nią spada odpowiedzialność za jej wybuch – i na nikogo innego.

Czerwonoarmiści zostali na Górnym Śląsku zapamiętani jako oprawcy i gwałciciele – z tymi faktami nie należy się spierać, lecz należy skupić się na wyjaśnieniach przyczynach takiego postępowania. Przekraczając w styczniu 1945 roku dawną granicę polsko-niemiecką wojska radzieckie dostały przyzwolenie na eskalację przemocy, która miała być formą rewanżu na wcześniejsze postępowanie Niemców, czerwonoarmiści niestety nie rozróżniali niuansów etnicznych na Górnym Śląsku i wszystkich zamieszkujących teren należący wcześniej do III Rzeszy traktowali jako Niemców. Należy się też zastanowić skąd oprócz chęci odwetu w żołnierzach Armii Czerwonej tyle bestialstwa. Pomocna w zrozumieniu tego zjawiska może być taktyka i sposób walki, którą prowadziła Armia Czerwona podczas wojny. Rozkaz Stalina – „ani kroku w tył” powodował samobójczą metodę prowadzenia walki i wprost absurdalną liczbę strat w wojskach ZSRR. Los żołnierzy radzieckich nie był wcale lepszy od losu ich ofiar, gdyż bardzo często ci, którzy jednego dnia byli gwałcicielami i oprawcami następnego dnia ginęli w samobójczym szturmie na kolejne pozycje niemieckie. Łączne straty ZSRR w tzw. „Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej” – bo tak na terenie byłego ZSRR nazywa się II wojnę światową wyniosły łącznie ok. 23 mln ofiar w tym 12.5 mln żołnierzy! (http://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_w_II_wojnie_%C5%9Bwiatowej) to są liczby szokujące, które w połączeniu ze stratami Polski – 6 mln ofiar dopełniają obrazu zniszczenia wywołanego przez Niemcy hitlerowskie. Oczywiście za prowadzenie takiej formy walki, w której ZSRR ponosiło takie straty odpowiada sam Józef Stalin i dowódcy radzieccy, jednak za bezpośrednią przyczynę wybuchu tej wojny odpowiada już tylko i wyłącznie Rzesza Niemiecka.

Tak samo nietrafna jest druga przyczyna represji, którą MN i RAŚ chciały zatwierdzić w uchwale. Druga część tego zdania brzmi, że ludność górnośląska była ofiarą: „komunistycznego aparatu bezpieczeństwa: zamordowanym deportowanym do ZSRR, osadzonym w więzieniach i obozach”. A w uzasadnieniu uchwały czytamy: Również i kolejne lata powojenne nie szczędziły bólu tym, którzy byli niewygodni dla komunistycznego aparatu bezpieczeństwa”. Tu też jest widoczna wybiórczość, którą chciano zastosować, bo wystarczyło wspomnieć, że ten „komunistyczny aparat bezpieczeństwa” traktował bez różnicy wszystkich wrogów socjalizmu na terenie Polski, i że nie był żadnej wyjątkowości w traktowaniu Ślązaków przez sowieckiego okupanta i że zjawisko to  było częścią ogólnego postępowania ZSRR wobec Narodu Polskiego. A tak tworzy się niebezpieczny precedens i często narzuca się wizję, że to Polacy stali za przyczyną złego losu ludności Górnego Śląska, gdyż oni byli w aparacie stalinowskiej represji w okresie powojennym. Fakt w tym aparacie represji główną rolę spełniali Polacy, ale tacy którzy stali się „czerwonymi pachołkami Kremla” i nie reprezentowali Narodu Polskiego jako całości i nikt im nigdy z woli narodu na takie postępowanie przyzwolenia nie dał. To zjawisko wylewania żali przez Ślązaków wobec reszty Polaków jest szczególnie widoczne na forach internetowych, gdzie różni zwolennicy takiej wizji historii usiłują wyraźnie zinterpretować to zjawisko jako formę represji na tle etnicznym bądź nawet narodowościowym stawiając Polaków w roli oprawców a Ślązaków w roli ofiar. Tylko, że zanim doszło do tych form komunistycznej represji na Górnym Śląsku Polacy na Kresach Wschodnich doświadczyli pod okupacją sowiecką tego samego losu w jeszcze większym stopniu. Liczba zamordowanych i deportowanych na Syberię nie jest dokładnie znana i oscyluje w granicach od kilkuset tysięcy do 1.5 mln. Więc pomijanie tego kontekstu przy projektowaniu i zatwierdzaniu tej uchwały może spowodować niebezpieczny precedens wybiórczości pamięci i stać się przyczyną niedomówień i eskalacji konfliktów na obecnym Górnym Śląsku i Śląsku Opolskim.

Autor: Grzegorz Bieniarz