Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszy artykuł
Jest to kolejny sukces w walce o odzyskaniu strat wojennych. Co prawda bezcenny średniowieczny manuskrypt Sermone scripts, uznawany dotąd za zniszczony, nie wrócił jeszcze do Polski, ale decyzję o jego zwrocie ogłosiło Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niemiec.
Starania na rzecz odzyskania rękopisu trwały od kilku miesięcy. Zaczęło się od tego że manuskrypt został zidentyfikowany w katalogu katalogu elektronicznym zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Dreźnie. Kiedy informacja ta dotarła do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wysłano na miejsce eksperta który zweryfikował tożsamość manuskryptu i potwierdził jego oryginalność – manuskrypt pochodził z przedwojennych zbiorów Biblioteki Narodowej.
Manuskrypt pochodzi z pierwszej połowy XVw. Zawiera on różnorodne pisma teologiczne spisane po łacinie i liczy 212 kart. W tym samym stuleciu trafił do zbioru biblioteki wikariuszy przy kolegiacie w Wiślicy i przebywał tam do początku XIXw. kiedy to po kasacie kolegiaty wiślickiej, biblioteka została rozproszona, a część rękopisów w tym średniowieczny manuskrypt, trafiło do Biblioteki Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Po raz kolejny manuskrypt zmienił swoje położenie po upadku Powstania Listopadowego kiedy to został zgrabiony przez władze carskie razem z innymi kolekcjami bibliotecznymi które trafiły do Sankt Petersburga, gdzie włączono je do Carskiej Biblioteki Publicznej. Na mocy Traktatu Ryskiego, podpisanego w 1921 r. po zakończeniu wojny polsko bolszewickiej, niemal wszystkie wywiezione do Petersburga rękopisy zostały zwrócone Polsce, w tym rękopis Sermone scripti.
W zbiorach biblioteki rękopis pozostał do listopada 1944 r., kiedy to najprawdopodobniej został wywieziony wraz z innymi zbiorami Biblioteki Narodowej do Grabicza (Görbitsch). Stamtąd w 1945 r. trafił do Moskwy, zasilając zbiory ówczesnej Biblioteki im. Lenina (obecnie Rosyjska Biblioteka Państwowa). W 1958 r. rękopis został omyłkowo rewindykowany z Moskwy do Sächsische Landes- und Universitätsbibliothek w Dreźnie (SLUB), gdyż uznano go za część zbiorów drezdeńskich zarekwirowanych w 1946 r. przez władze radzieckie.
G.K
Info. i fot. WSW
