Niezależna Gazeta Obywatelska

Parę dni temu, pewnie w Internecie – oglądałam, niezbyt uważnie z resztą wywiad z jakąś dziewczyną. Nie pamiętam o czym mówiła. Moją uwagę przykuła zawieszona w tle tabliczka z napisem  „I use therefore I am” („Używam, więc jestem”). Została mi w pamięci ta sentencja straszna, moim zdaniem, parafraza Kartezjusza. Jeśli sens świata ma być sprowadzony do używania, to ja nie chcę żyć w takim świecie. Sens świata buduje przecież przede wszystkim pierwiastek duchowy, filozofia, w jakimś stopniu ideologia i proces twórczy. Używanie powinno być na szarym końcu. Nie zamierzam jednak z powodu zachwiania tych proporcji popełniać samobójstwa. Co to, to nie. To świat trzeba będzie z powrotem ustawić we właściwej pozycji, bo na razie tkwi na grzbiecie, jak przewrócony żuczek. I bezradnie majta łapkami.

 

I USE THEREFORE I AM??

Czyż świat nie stał się podobny mitycznej Atlantydzie?

Jeśli używanie za nadrzędny uchodzi cel.

Ci zaś, co powinni działać, gadają o dzieciach

Nie chcąc podać sobie rąk, jak dzieci są we mgle.

 

Ja w takim świecie żyć nie chcę

Boże zmiłuj się nade mną, oto bluźnierstw nadszedł czas

Patrząc ludziom w oczy, chcę kierować się miłością

A skoro tak, trzeba będzie zmienić świat.

 

W kakofonii pustych dźwięków szukam ciszy kontemplacji,

Jeśli chcesz mnie spotkać, między tych co tworzą idź

Jednym ruchem ręki nadmiar rzeczy muszę zniszczyć,

Aby kiedyś móc powiedzieć I love therefore I am.

 

Ja w takim świecie żyć nie chcę

Boże spójrz na ludzki ród i ratuj co się da

Pozwól mi, cokolwiek robię, mieć na względzie tylko miłość

Skoro nie da się inaczej, trzeba będzie zmienić świat.

 

Maria, 4 III 2013.