Niezależna Gazeta Obywatelska

Antoni Petrykiewicz urodził się w 1905 r. we Lwowie. Był polskim uczniem, jednym z Orląt Lwowskich, uczestnikiem walk w obronie Lwowa w 1918 r. i najmłodszym kawalerem Orderu Virtuti Militari.

Antoś był uczniem drugiej klasy gimnazjum lwowskiego. Od początków listopada 1918 r. brał udział w ciężkich walkach o Lwów z Ukraińcami. Walczył w oddziale „Straceńców” późniejszego generała Romana Abrahama. Został ciężko ranny broniąc „Reduty Śmierci” („Góry Stracenia”) na Persenkówce. Zmarł w szpitalu na Politechnice Lwowskiej 16 stycznia 1919 r. Naczelnik Józef Piłsudski nadał mu pośmiertnie Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari i pozostaje on do dzisiaj najmłodszym kawalerem tego orderu.

Generał Roman Abraham w jednej ze swych prac napisał: „(…) w moim oddziale Góry Stracenia walczył od pierwszych dni listopada uczeń II kl. gimnazjum, ś.p. Antoni Petrykiewicz, w wieku lat 13. W walce był nieustępliwy. Ciężko ranny pod Persenkówką 23 grudnia 1918 r., zmarł z ran w szpitalu na Politechnice. Za osobistą odwagę odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari. Był to najmłodszy w całej armii kawaler tego najwyższego odznaczenia wojennego (…)„.

Antoni Petrykiewicz został pochowany w katakumbach na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

O Antosiu Petrykiewiczu

W pamięci ten żołnierz mały,

Który ocalił Lwów.

Dla Polski chwały:

Czapka większa od głowy,

Pod którą widać włos płowy.

A na obszernym mundurze

Jak ze starszego brata

Na łacie łata,

Dziura na dziurze.

(Henryk Zbierzchowski)

www.andersa4siemiatycze.pl

Oprac. TK