Niezależna Gazeta Obywatelska

Była emerytowanym nauczycielem akademickim ( relegowanym z uczelni w roku 1968), od lat kultywowała pamięć należną bohaterom Polski Walczącej. Pani Błasińska była przez lata faktycznym (choć nie nominowanym) kustoszem narodowej pamięci.

W jej mieszkaniu znajdowała się siedziba i archiwa patriotycznych organizacji Stowarzyszenia Weteranów Kawalerii 25. Pułku Ułanów Wielkopolskich, Stowarzyszenia Kombatantów – Duszpasterstwa Weteranów Kawalerii i Artylerii, założonego przez Jana Błasińskiego oraz archiwa Koła Pokoleń Akowskich Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej i Stowarzyszenia Niezależny Społeczny Ruch Kobiet, Szarych Szeregów i Przysposobienia Wojskowego Kobiet.

Zawsze obecna tam, gdzie szło o Polską Sprawę – podczas protestów, wydarzeń upamiętniających Bohaterów Narodowych, na salach sądowych rozpraw przeciw patriotom, także na rozprawach członków naszego Stowarzyszenia oraz pod Namiotem Solidarnych2010.

Miała status osoby represjonowanej, co nie ustrzegło jej przed atakami groźby eksmisji z mieszkania wskutek domiarów czynszu i interwencji komorniczej. Doprowadziło to do skrajnego wycieńczenia zdrowotnego i psychicznego Pani Barbary Błasińskiej. Przez ponad 10 lat była nękana przez kolejne pozwy egzekucyjne i sądowe, co przyczyniło się do postępującej choroby i  śmierci.

Delikatna i krucha, lecz niezłomna, zawsze zaangażowana po stronie Prawdy i Pamięci. To o nie walczyła do swoich ostatnich dni.

Pani Basiu, odpoczywaj w pokoju po trudnej służbie. Nosimy Cię w sercach.”