Niezależna Gazeta Obywatelska

Dziś przypada 78. rocznica zwycięskiej bitwy o Monte Cassino. Polacy zdobyli główny punkt oporu Niemców. Tym samym otworzyli aliantom drogę na Rzym.

W czasie II wojny światowej masyw Monte Cassino był kluczową niemiecką pozycją obronną na tzw. linii Gustawa, której celem było uniemożliwienie zdobycia Rzymu.

Amerykanie, Anglicy, Nowozelandczycy i cały szereg innych koalicjantów alianckich walczyło, aby przełamać linie Gustawa, której centralnym punktem był klasztor na wzgórzu Monte Cassino. To symboliczny klasztor, który w latach 20. VI wieku naszej ery stał się zaczątkiem monastycyzmu katolickiego w Europie. To stąd wyszli benedyktyni. To tutaj biło serce Kościoła”

– mówił Piotr Boroń, historyk.

Trzy gigantyczne szturmy wojsk alianckich złożonych z wojsk amerykańskich nie potrafiły zdobyć wzgórza. Gen. Władysław Anders otrzymał propozycje, by Polacy zrobili to, czego nie udało się uczynić ich sojusznikom.

Od 11 do 18 maja 1944 r. Polacy z dużymi stratami – poległo około tysiąca polskich żołnierzy, a około trzech tysięcy było trwale rannych – zdobyli Monte Cassino. 18 maja rano znaleźli ranny niemieckich obrońców, którymi zaopiekowali się w sposób bardzo honorowy. Polacy zawiesili biało-czerwony sztandar na gruzach, a Emil Czech odtrąbił hejnał mariacki na ruinach klasztoru benedyktyńskiego”

– podsumował Piotr Boroń.

Zwycięstwo pod Monte Cassino było jednym z największych zwycięstw polskiego żołnierza w czasie II wojny światowej. Na cmentarzu pod Monte Cassino spoczywają nie tylko ci, którzy tam zginęli, ale również ci, którzy przeżyli bitwę, a później umarli na obczyźnie i prosili, by ich tam pochować.

Źródło: TV Trwam News/Radio Maryja