Niezależna Gazeta Obywatelska

W tym roku, pierwszy raz podjęliśmy się organizacji opolskiego wyjazdu do Warszawy 11 listopada. Mimo iż fakt organizacji został ogłoszony publicznie dość późno, udało nam się nazbierać pełen autokar ludzi, a gdyby nie spóźnialstwo chętnych do wyjazdu, kiedy nasze możliwości były już ograniczone za sprawą weekendu, ze stolicy Opolszczyzny wyjechałby i drugi pojazd.

Z małym poślizgiem wyruszamy z centrum Opola po godzinie szóstej i kierujemy się do Warszawy ograniczając liczbę postojów do minimum, mając na uwadze możliwość nadgorliwości służb mundurowych tego dnia. Tu na szczęście pomyliliśmy się i do stolicy dojeżdżamy grubo przed czasem, mianowicie chwilę po godzinie 11:00. Większość z nas udaje się na mszę świętą, poprzedzającą Marsz, a reszta korzysta z uroków miasta stołecznego. Czas dobrze spędzany mija szybko i zanim zdążyliśmy wczuć się całkowicie w klimat Święta Niepodległości, już słuchaliśmy przemówień liderów Ruchu Narodowego, na rondzie Romana Dmowskiego. Po niedługim czasie, zjednoczeni wokół flagi opolskiej MW, ruszamy za wielotysięcznym tłumem w niepodległościowym pochodzie. Z celem mija się opisywanie przebiegu marszu, gdyż zostało to już zrobione bezbłędnie na stronach Marszu. Jedyne co można dodać to emocje- ogromne, niesamowite, niepowtarzalne, fenomenalne, nie do opisania.

Aby je poczuć, trzeba tam być i w żaden sposób nie są one do odwzorowania (najbliższa okazja już za rok ). Finał Marszu na Agrykoli przebiegł szybko, po odśpiewaniu hymnu z tłumem (według informacji ponad stutysięcznym! Informacji nie możemy potwierdzić, gdyż Marsz w żadnym wypadku nie mieścił się w granicach wzroku.) udajemy się do czekającego nieopodal autokaru. W międzyczasie dochodzą do nas informacje, że policjanci szykują „niespodzianki” dla powracających z Warszawy patriotów. Większość z nas, nie spodziewając się takiego obrotu spraw z niepokojem przechodzi obok kordonów prewencji w pobliżu parkingu, jednak nic się nie dzieje. W dalszej drodze również wyjątkowo spokojnie- niczym nieniepokojeni mijamy granicę województwa opolskiego i kiedy myśleliśmy że już żadne przygody na nas nie czekają, w Dobrodzieniu zatrzymują nas radiowozy. Funkcjonariusze domagali się spisania danych każdego z nas, oraz „cyknięcia” fotki wprost do albumu kryminalnego- samej twarzy razem z dowodem osobistym przyłożonym do głowy. Najciekawszą rzeczą w tej sytuacji jest fakt, że do jednego autokaru, policja potrzebowała aż ośmiu (!) radiowozów.

Po teatrzyku jaki odstawili funkcjonariusze, jeden z nich stwierdził, że będą eskortować nas do samego Opola. Jak powiedział, tak zrobili i trzy „lodówki” podążały naszym śladem aż do parkingu w centrum miasta. Osobiście byłem pewny (jak i większość z nas), że panowie wyłapią spośród nas kilka osób o określonych kryteriach (Aż się ciśnie na język aby napisać „kibiców”), jednak bez komplikacji wychodzimy z pojazdu i rozchodzimy się w swoje strony. Z tego miejsca chciałbym pozdrowić wszystkich podatników, którzy zapłacili za spalenie paliwa w tak idiotyczny sposób przez panów z komendy w Dobrodzieniu (wrócić również musieli). Na miejscu meldujemy się po godzinie 2:00. Dzięki wszystkim za wyjazd, widzimy się za rok. Chwała Wielkiej Polsce!

Młodzież Wszechpolska Okręg Opolski