Niezależna Gazeta Obywatelska

Adam Krzyżanowski jako przedstawiciel Krakowskiej Szkoły Ekonomii wpisuje się moim zdaniem po części w kanon ekonomistów Szkoły Austriackiej Ekonomii. Widoczne jest to po stawianych tezach przez autora. Krzyżanowski pisze dużo na temat papierowego pieniądza i efektach jego nadmiernej emisji. Ekonomista wprowadza termin pieniądza podwartościowego, który w dzisiejszych czasach jest pieniądzem papierowym, bądź wirtualnym zapisem księgowym, który przechodzi kryzys zaufania w dzisiejszych czasach. Ważną rzeczą o jakiej wspomina ekonomista jest to, że nadmierna emisja pieniądza papierowego prowadzi kraj do bankructwa.

Bogactwo bierze się z nadwyżki produkcji nad konsumpcją, tego możemy nauczyć się od Adama Krzyżanowskiego. Również tego, że nadmierne wydatki rządowe nie są drogą do zwiększania dobrobytu społecznego. Odpowiedzią ekonomisty, jak wspomóc wzrost społecznego dobrobytu jest twierdzenie, że dobrobyt rośnie szybciej im szybciej rosną oszczędności w gospodarce.

 

Profesor Krzyżanowski dużą część swoich badań poświęcił zagadnieniom pieniądza. Szeroko w tym temacie rozpisuje się w książkach Pieniądz (1911) i Nauka o Pieniądzu i Kredycie (1919). Na podstawie niniejszych dzieł powstaje artykuł mojego autorstwa o poglądach Krzyżanowskiego na temat pieniądza. Fragment poniżej:

 

„Pieniądze lepsze wypierane są przez pieniądze gorsze najczęściej jak podaje profesor Krzyżanowski następuje to w przypadku wojny. Jakość i dobroć ustroju pieniężnego w dużej mierze zależy od równowagi w dochodach i wydatkach skarbu państwa. Sytuację zaburza najczęściej wojna, w której nie wystarcza pieniędzy z podatków i pożyczek na pokrycie wydatków wojennych. W takich sytuacjach jak pisze Krzyżanowski rząd najczęściej produkuje dużo nadwartościowego pieniądza by pokryć te wydatki. Autor postuluje ścisłą zależnością ekonomiczną między stanem skarbu państwa (zadłużenie i ściągalność podatków) a jakością ustroju pieniężnego”

Autor: Maciej Wilk