Niezależna Gazeta Obywatelska

Ksiądz – duchowny chrześcijański. Osoba, która prowadzi Mszę św., spowiada nas, chrzci nasze dzieci, odprawia pogrzeby etc. Duchowny zazwyczaj kojarzony z życzliwością, przebaczaniem, pomocą, można wręcz rzec – synonim dobra. Przede wszystkim pasterz, który powinien prowadzić nas na dobrą ścieżkę, pomagać zbłądzonym i grzesznikom. Tymczasem słowo powinien zmienia się w „powinien”, a Pasterz w „Pastucha” (w tym miejscu pozdrawiam Andrzeja K „Andrucha”).

Sytuacja, którą opisuję miała miejsce 17 grudnia 2012 roku w Szonowie (wieś pod Głogówkiem) na pogrzebie 37-letniej Bogumiły D. Otóż Ksiądz Proboszcz Walenty Kozioł podczas kazania pozwolił sobie na słowa niepochlebne, wręcz karygodne o zmarłej oraz jej rodzinie. Słowa, które padały z ambony to „Jakie życie taka śmierć”, „z kim przestajesz, takim się stajesz”, „przelewała się wódka kieliszkami”. „Kiedy z ambony usłyszałem, że jesteśmy jak „Kiepscy”, to wyszedłem. Nie mogłem tego dłużej słuchać. Byłem pierwszy, potem wyszli inni ludzie” – opowiada Jan, mąż zmarłej. Łukasz syn zmarłej również nie kryje irytacji chamskimi słowami: – „Myślałem, że otrzymam od księdza wsparcie duchowe. Słowa otuchy, które mnie podbudują. A w kazaniu nie było jednego dobrego słowa o mojej matce. To była mowa kogoś, kto chciał nas tylko poniżyć, obrazić, skrytykować. Moja dziewczyna siedziała przy mnie na tej mszy i mnie uspokajała, żebym nie wyszedł na środek z krzykiem i nie dał mu w pysk. Ale mama wpoiła mi kulturalne zachowanie”.

Jest jedna zasada, którą stosuję się w mowie pożegnalnej „De mortibus nil nisi bene.” czyli „O zmarłych albo dobrze, albo wcale”. Ksiądz widocznie po 35 latach swej posługi zapomniał o tym! Każdy ksiądz chowa różnych ludzi: młodych, starych ,biednych, bogatych ,z problemami, bez większych problemów. Ludzie są różni ale należy im oddać w tej ostatniej drodze jakiś szacunek, nie mówię że każdego trzeba wychwalać, ale przynajmniej zachować się godnie, a nie pokazywać swoje „humory”, „widzi m się” ! Ksiądz ma świecić przykładem, być pasterzem, nie pastuchem!

 O „wyczynach” księdza słyszałem już prędzej. Mieszkańcy mają już także powoli dość. – „Wiem, że telefony do kurii były w jego sprawie, ale większość starszych jest nauczona, że o księdzu nic złego powiedzieć nie wolno” – mówi jeden z parafian. – „Ksiądz taki jest i taki był, że ludziom ubliża, choć czasem nie ma do tego żadnych podstaw. Przed laty były na niego już skargi. Przyjeżdżało do nas radio i telewizja. Nic nie wskórali. Nie wierzę, że on się jeszcze może zmienić” – dodaje parafianka.

Prawda jest taka, że w społeczeństwie tkwi jeszcze pewien stosowany immunitet czego nie widać w demokracjach zachodnich np. w Holandii. Gdyby tam ksiądz coś takiego zrobił, to lokalne społeczeństwo szybciutko by go „pogoniło”. Ksiądz również nie powinien chować się za immunitetem sutanny. Porządne aktywne prodemokratyczne prawe społeczeństwo również nie jest bierne i bierze sprawy w swoje ręce i nie czeka 2,5 roku.

Jest to przykre, że ludzie, którzy mają być wzorcem do naśladowania, którzy mają nam pomagać zachowują się wprost przeciwnie. Gdy piszę ten artykuł chcąc nie chcąc przypomina mi się TW Zefir, ksiądz Sowa oraz „Judasze”, którzy chcieli zabrać Krzyż spod Pałacu Prezydenckiego. Zachowania księdza mogą stanowić również „wodę na młyn” dla lewizny palikotowców, którzy czekają na takie informacje, aby później wykorzystać je do własnych celów.

Błogosławieni Jan Paweł II, ksiądz Jerzy Popiełuszko, gdyby żyli nie byliby zadowoleni z takiego stanu rzeczy. Ksiądz Stanisław Małkowski oraz Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski również nie poparliby takich działań.

Autor: Jarosław Toporowski