Niezależna Gazeta Obywatelska

18. Czy przerywanie ciąży powoduje problemy natury emocjonalnej, psychologicznej i psychiatrycznej?

Tak. Przerywanie ciąży może powodować poważne problemy natury emocjonalnej.

Poczucie żalu: U wielu kobiet stwierdza się występowanie głębokiego poczucia żalu, a nawet miłości do dziecka, „które powinno było się urodzić”.

Niepokój i depresja: W porównaniu z dojrzałymi kobietami, dorastające dziewczęta są o wiele bardziej narażone na odczuwanie psychicznych konsekwencji w późniejszym czasie. Nawet jeśli pierwszą reakcją kobiety, która poddała się aborcji, jest ulga, bardzo szybko następuje uczucie niepokoju, wyrzuty sumienia oraz depresja.

Syndrom poaborcyjny: W pewnych przypadkach kobiety reagują na traumatyczne przeżycie aborcji w sposób podobny do zaburzeń wywołanych stresem posttraumatycznym, które obserwuje się u niektórych byłych żołnierzy. Często pierwsze symptomy występują wiele lat po przerwaniu ciąży, gdy kobieta zaczyna odczuwać problemy, które przedtem nie występowały, jak flash–back, niska samoocena, zaburzenia snu, wytłumione emocje, trudności z koncentracją. Doktor Vincent Rue, amerykański psychiatra, który prowadzi badania nad syndromem poaborcyjnym niemal od dwudziestu lat, wymienia objawy występujące później: „depresja, skłonności samobójcze, załamanie relacji społecznych, używanie narkotyków, nadużywanie alkoholu, problemy natury seksualnej, fobie, urojone ciąże, bezpłodność, anoreksja, itd…”9 Im bardziej kobieta zaprzecza temu, że przerwanie ciąży zabiło jej dziecko, tym dramatyczniejsze są jej reakcje.

Za: „50 pytań i odpowiedzi o aborcji”, Rozdział I — Skutki przerywania ciąży. Wydawca: Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi

Sprzeciwiasz się temu. Dołącz do uczestników Marszu dla Życia i Rodziny