Niezależna Gazeta Obywatelska

W poniedziałek 23 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Opola z kwietnia br. nadającą skwerowi znajdującemu się w Grudzicach (dzielnica Opola) nazwę Renaty Schumann. O nadanie nazwy dla pisarki zabiegali działacze związani z Mniejszością Niemiecką, którzy działają w Radzie Dzielnicy Grudzice.

Lida Błystak od początku wzywała Radę Miasta Opola do usunięcia tej nazwy sugerując naruszenie prawa – bezskutecznie, o czym dowiedziała się z doręczonej korespondencji przez Ratusz w lipcu 2013 r. W sierpniu br. skierowała wspólnie z koleżanką Anną Mierzejewską skargę do WSA w Opolu, który podzielił ich argumentację.

W skardze, do której dotarliśmy, skarżące podniosły pominięcie konsultacji z mieszkańcami dzielnicy w kwestii nazwy skweru mimo alternatywnej propozycji mieszkańców dzielnicy obecnych na posiedzeniu Rady Dzielnicy oraz fakt zatajenia przed radnymi „listy ok. 100 osób – mieszkańców dzielnicy Grudzice, negatywnie opiniujących propozycje Rady Dzielnicy w zakresie nadania nazwy skwerowi, co wpłynęło na wyrobienie sobie przez radnych Miasta fałszywego obrazu, że mieszkańcom dzielnicy obojętna jest nazwa skweru względnie zgadzają się z nią” – czytamy w skardze.

Dodatkowo błędem wytkniętym przez skarżące było to, że prawidłowe nazwisko pisarki powinno brzmieć Schumann – Rotscheidt, a z żadnych dokumentów nie wynika, aby posługiwała się ona za życia tylko nazwiskiem rodowym.

– „Jak się dowiedziałam nazwisko Schumann Rada Miasta Opola przyjęła, na podstawie tego co było napisane w Wikipedii a nie w aktach archiwalnych” – dziwi się Lidia Błystak, że na takim źródle opiera swoje decyzje Rada Miasta Opola. W sumie nas to nie dziwi, gdyż niedawno pisaliśmy na NGO o tym, że brzeska prokuratura definicję parku bierze z tej internetowej i pisanej przez wszystkich encyklopedii a nie z prawa miejscowego.

Warto dodać, że oprócz formalnych zarzutów mających wpływ na decyzję WSA Lidia Błystak i Anna Mierzejewska zarzucają, że Schumann – Rotscheidt to osoba zupełnie nieznana mieszkańcom dzielnicy i nie mająca żadnych zasług zarówno dla Grudzic, jak i dla miasta Opola. – „Rzeczniczka Ziomkostw w Niemczech, która w 1983 r. samowolnie nie powróciła z podróży służbowej do Niemiec i której pierwszym dziełem pisarskim wydanym w 1992 r. w Niemczech był utwór „Powrót do ojczystego języka” (Heimkehr in die Muttersprache) niewątpliwie winna być poddana konsultacjom z mieszkańcami dzielnicy Grudzice” – czytamy w uzasadnieniu skargi.

27 października br. przedstawiciele Mniejszości Niemieckiej oficjalnie brali udział w otwarciu skweru w Grudzicach, o czym można przeczytać na stronach VDG.pl:

„Przy tej okazji przewodniczący tamtejszej mniejszości niemieckiej Andrzej Mały zaprezentował tablicę z nazwą skweru. Podczas uroczystości obecni byli także członkowie rodziny Schumann. Dieter Rotscheid mąż zmarłej Renaty Schumann wspomina szczególnie jej przywiązanie do Opolszczyzny: Renata wiele podróżowała. Pracowała w Katowicach, pracowała w Opolu i kiedy pojechaliśmy do Niemiec pisała swoje książki i artykuły z myślą właśnie o regionie opolskim.

Jak mówią członkowie mniejszości niemieckiej z Grudzic pomysł nadania imienia Renaty Schumann skwerowi pochodził od prałata Wolfganga Globischa: Kiedy tak nagle od nas odeszła (w 2012 r.) pomyślałem sobie, że należało by odprawić za nią miesięczną mszę świętą. Podczas jednej z nich wpadłem na pomysł, aby nazwać jej imieniem też ulicę. Wtedy pojawiła się możliwość nazwania tego skweru.

Ten pomysł prałat Globisch przekazał przewodniczącemu Małemu, który postarał się o odpowiedni wniosek w ratuszu. W ramach uroczystości odbył się także referat, który poprowadził syn Renaty Schumann Sebastian Fikus”.

Uzasadnienie i decyzja o nieważności uchwały trafi w ciągu 14 dni do opolskiego Ratusza, który będzie musiał podjąć stosowne kroki prawne. Jakie one będą? będziemy się sprawie przyglądać. Z orzeczenia Sądu cieszy się Lidia Błystak, która sprawę kwituje następującymi słowami: – „Czy na prawdę w Opolu nie mamy żadnych polskich bohaterów zasługujących na upamiętnienie?”.

Autor: Tomasz Kwiatek