Sejm niemal jednogłośnie znowelizował ustawę o Karcie Polaka. Do tej pory obejmowała ona 15 krajów powstałych po rozpadzie Związku Sowieckiego, teraz została rozszerzona na cały świat.
W przygotowanym przez posłów Prawa i Sprawiedliwości uzasadnieniu projektu zmiany ustawy napisano, że „Karta Polaka stała się niezwykle ważnym instrumentem pozwalającym w sposób skuteczny udzielać Polakom zamieszkałym za granicą pomocy w zachowaniu ich związków z narodowym dziedzictwem kulturalnym oraz wzmacniać więzi łączące ich z Macierzą”, a także „aktywnie przyczynia się do pielęgnowania języka polskiego wśród Polaków zamieszkałych za granicą oraz ułatwia im kultywowanie tradycji narodowych”.
W związku z tą nowelizacją zmieniono nazwę Rady do Spraw Polaków na Wschodzie na Radę do Spraw Polaków na Obczyźnie.
Decyzję o przyznaniu albo odmowie przyznania Karty Polaka podejmuje konsul lub wojewoda nie później niż 30 dni od przedstawienia przez właściwe organy informacji od Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub od innych organów administracji publicznej.
Aby ją otrzymać dana osoba musi wykazać swój związek z polskością, w tym przynajmniej bierną znajomość języka, pochodzenie (jedno z rodziców lub dziadków bądź dwoje pradziadków narodowości polskiej) bądź przedstawić zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej o działalności na rzecz kultury i języka polskiego. Posiadacze Karty Polaka, którzy chcą się osiedlić w kraju swoich przodków, mają możliwość bezpłatnego otrzymania Karty Stałego Pobytu, a po roku polskiego obywatelstwa. Mogą też korzystać z systemu ubezpieczeń społecznych, z opieki zdrowotnej i z edukacji.
Jerzy Bukowski*
*Filozof, autor „Zarysu filozofii spotkania”, piłsudczyk, harcerz, publicysta, rzecznik Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie, przewodniczący Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego w Krakowie, były reprezentant prasowy śp. pułkownika Ryszarda Kuklińskiego w Kraju