Niezależna Gazeta Obywatelska

Rzecznik resortu edukacji odniósł się do wypowiedzi wicepremiera, ministra obrony narodowej, lidera PSL Władysława Kosiniaka-Kamysza, który oznajmił w niedzielę, że edukacja zdrowotna będzie przedmiotem nieobowiązkowym.

To chyba jakieś nieporozumienie. Pokolenie dzisiejszych 20-latków w przytłaczającej części wiedzę na temat obsługi i użycia broni czerpie z gier komputerowych – w czasie, gdy na Ukrainie trwa wojna. Zamiast dyskusji o „edukacji zdrowotnej” czas wprowadzić realne szkolenie, które w razie nieszczęścia wojny pozwoli młodym Polakom i Polkom aktywnie bronić swoje rodziny. W moim przekonaniu w nowym roku szkolnym i akademickim 2025/2026 uczniowie starszych klas szkół ponadpodstawowych i studenci powinni zostać obowiązkowo przeszkoleni z zakresu obsługi i użycia podstawowych typów broni ręcznej używanej przez Wojsko Polskie. Chodzi m.in. o rozszerzenie zakresu przedmiotu „Edukacja dla bezpieczeństwa” w szkołach ponadpodstawowych. W każdym powiecie powinna powstać strzelnica w ramach 100% sfinansowana z budżetu centralnego. Dlaczego w roku 1920 marszałek Piłsudski i gen. Rozwadowski byli w stanie w krótkim czasie zmobilizować ponad 800 tys. mężczyzn gotowych do walki z bolszewikami? W moim przekonaniu dlatego, bo po pierwszej wojnie światowej większość mężczyzn posiadała przeszkolenie wojskowe, służbę w armiach zaborczych za sobą oraz umiejętność obchodzenia się z bronią. Dzisiaj rezerwy mobilizacyjne Wojska Polskiego są niewystarczające. Trzeba tutaj dodać, że w roku 2022 Ukraina obroniła Kijów dlatego, że gdy Rosjanie byli na rogatkach ich stolicy siły zbrojne tego państwa rozdały ponad 10 tys. sztuk broni obywatelom. Ci wiedzieli w przeważającej części jak jej używać. Czas obudzić się z letargu. Jak podają fińskie media, Rosja będzie w stanie zaatakować Norwegię i Finlandię w roku 2030. Podobne szacunki podają media niemieckie. Mamy zatem kilka lat na to, aby kilka roczników młodych Polaków i Polek było w stanie czynnie wesprzeć w razie konieczności działania regularnego Wojska Polskiego i WOT. Dziwię się, że milczy się na ten ważny temat”

– powiedział Niezależnej Gazecie Obywatelskiej Paweł Czyż, wiceprezes Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin i radny Rady Powiatu w Gołdapi.

Edukacja dla bezpieczeństwa

Przedmiot przygotowuje uczniów teoretycznie i praktycznie do właściwego zachowania się oraz odpowiednich reakcji w sytuacjach trudnych i kryzysowych, stwarzających zagrożenie dla zdrowia i życia. Przedmiot obejmuje treści kształcenia z zakresu bezpieczeństwa państwa oraz treści dotyczące organizacji działań ratowniczych, pierwszej pomocy i edukacji obronnej. Niezwykle ważne jest, aby kłaść szczególny nacisk na kształcenie umiejętności praktycznych, powtarzanych możliwie często, szczególnie przy nauce pierwszej pomocy, terenoznawstwa oraz strzelectwa. Wyrabianie w ten sposób u uczniów odpowiednich nawyków ma istotne znaczenie w wykorzystywaniu przez nich zdobytych umiejętności w warunkach realnego zagrożenia, kiedy to naturalnie występujący wysoki poziom stresu wpływa na proces decyzyjny.

Bezpieczeństwo państwa jest pojmowane jako obszar wiedzy, który objaśnia działanie mechanizmów rządzących zapewnieniem ładu, porządku i stabilności społeczności ludzkich, towarzyszących temu koncepcji, metod i form postępowania. Trzeba ten obszar rozpatrywać w kontekście umiejętności skutecznego działania i radzenia sobie poszczególnych jednostek w sytuacjach określonych zagrożeń. Rozumienie problematyki bezpieczeństwa państwa ma przy tym wieloaspektową wykładnię: pozwala zrozumieć przeszłość, tworzy obraz teraźniejszości i stanowi przesłanki do myślenia o przyszłości. Ujęta w treściach kształcenia problematyka koncentruje się na zarządzaniu, polityce i strategii bezpieczeństwa, z uwzględnieniem także kontekstu międzynarodowego. Umiejętność udzielania pierwszej pomocy, z uwagi na największe prawdopodobieństwo wykorzystania jej w praktyce w życiu codziennym, należy do najważniejszych tematów w przedmiocie edukacja dla bezpieczeństwa. Za szczególnie ważne w tym zakresie należy uznać właściwe postępowanie z osobami, u których wystąpiło nagłe zatrzymanie krążenia. Podjęcie akcji ratunkowej przez świadka zdarzenia, prowadzenie jej do czasu przyjazdu karetki pogotowia może uratować życie, natomiast zaniechanie działania w nieuchronny sposób zwiększa ryzyko śmierci chorego. Uczniów należy wdrażać do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych, wskazując, w jaki sposób mogą uzyskać pomoc osób godnych zaufania i służb ratunkowych.”

Piotr Galicki