Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszy artykuł
Rzecznik prasowy ZChR Paweł Czyż/NGO
20 stycznia 1942 roku w Wansee przedstawiony został plan „Endlösung der Judenfrage”. To eufemistyczne określenie planu „ostatecznego rozwiazania kwestii żydowskiej”, którego opracowanie zlecił wicekanclerz i przewodniczący Reichstagu Hermann Göring szefowi Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy Reinhardowi Heydrichowi. 11 lipca 1943 działacze i zwolennicy Ukraińskiej Powstańczej Armii i Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów dokonali ataku na blisko setkę polskich miejscowości na Wołyniu, brutalnie mordując swoich polskich sąsiadów. To ludobójstwo było w zasadzie w zamyśle ukraińskich nacjonalistów „ostatecznym rozwiązaniem kwestii polskiej” na Wołyniu, a de facto realizacja polityki Abwehry i NKWD rękami skrajnych środowisk ukraińskich. Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów została użyta również do przeprowadzania działań dywersyjnych po niemieckim ataku na Związek Sowiecki. Abwehra prowadziła finansowanie działalności OUN od wczesnych lat 20., a OUN wznieciła setki akcji dywersyjnych w czasie ataku Niemiec na Polskę w 1939. Przedstawiciele komunistycznego totalitaryzmu również dokonywali aktów ludobójstwa.
