Niezależna Gazeta Obywatelska

W tym roku mija 90. rocznica urodzin wybitnego polskiego aktora Mieczysława Czechowicza. Ten nieco dziś zapomniany aktor w 1945 roku był więziony jako 15-letni dziecko przez Urząd Bezpieczeństwa. Szesnastego czerwca 1945 roku po trwającym trzy dni procesie Sąd Wojskowy Okręgu Lubelskiego wydał wyrok. W oparciu o sfingowane zarzuty kilkunastu młodych ludzi, jeszcze niedawno żołnierzy AK i harcerzy Szarych Szeregów, skazano na kary kilkuletniego więzienia za „działalność antypaństwową”.

W czasie brutalnego śledztwa oskarżonych bito i torturowano, jeden z nich zmarł w więziennym szpitalu. Wśród skazanych w tym procesie był właśnie Mieczysław Czechowicz. Dostał trzy lata. Aresztowany w kwietniu spędził w więzieniu cztery miesiące. Petycję w sprawie uhonorowania Mieczysława Czechowicza nazwą ulicy, placu lub ronda w rodzinnym Lublinie złożyło dzisiaj do prezydenta tego miasta Krzysztofa Żuka i przewodniczącego Rady Miejskiej w Lublinie Jarosława Pakuły podkarpackie Zjednoczenie Chrzescijańskich Rodzin.

Mieczysław Czechowicz urodził się 28 września 1930 roku w Lublinie, a zmarł 1 września 1991 roku w Miedzeszynie. Był polskim aktorem teatralnym, kabaretowym, filmowym i telewizyjnym. Trzykrotny laureat Srebrnej Maski w plebiscycie „Ekspressu Wieczornego” na najpopularniejszych aktorów telewizyjnych w latach 1962–1964. Jego ojciec był oficerem Wojska Polskiego i stacjonował w Równem (13. Kresowej Dywizji Piechoty), do którego wkrótce powróciła matka wraz z dzieckiem. W Równem Czechowicz mieszkał do 1940. W czasie II wojny światowej ojciec Czechowicza trafił do niewoli, przebywał w oflagu, a wypuszczony na wolność najpierw osiadł z rodziną w Lublinie, a następnie przeprowadził się do wsi Kusze koło Biłgoraja, w której prowadził młyn. Po śmierci ojca (1943) Czechowicz wraz z matką powrócili do Lublina (1944). Po wyjściu z więzienia – o czym wyżej – podjął on naukę w lubelskim Studium Dramatycznym oraz pracował w Teatrze Muzycznym (1949–1950), a w latach 1950–1951 był związany z Teatrem Dramatycznym w Szczecinie. W 1954 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie i związał się z teatrami warszawskimi: Narodowym (1954–1957), Współczesnym (1957–1986) oraz Kwadrat (1986–1991). Na dużym ekranie zadebiutował w 1953 w filmie w reżyserii Aleksandra Forda Piątka z ulicy Barskiej. W 1958 był współzałożycielem Kabaretu Koń, w którym ujawnił się jego talent komediowy. Potem występował w kabaretach: Szpak, Wagabunda, Dudek i U Lopka. Rozgłos przyniosły mu kreacje i piosenki w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów,a także liczne role drugoplanowe i epizodyczne w filmach m.in. Stanisława Barei. Zdobył serca najmłodszej widowni, użyczając swojego głosu Misiowi Uszatkowi. Brał udział także w nagraniach klasycznych bajek, m.in. Jaś i Małgosia. Pod koniec życia chorował na serce. Zmarł w swoim domu w podwarszawskim Miedzeszynie 14 września 1991 roku, dwa tygodnie przed 61. urodzinami.

Zjednoczenie Chrześcijańskich Rodzin uważa, że uhonorowanie śp. Mieczysława Czechowicza w Lublinie będzie służyło zachowaniu go w pamięci przez mieszkańców Lublina, a także będzie formą podkreślenia jego patriotycznej postawy i walki z okupantami. Proponujemy, aby naszą petycję i samo upamiętnienie przeprowadzić tak, aby w 90. rocznicę urodzin Czechowicza ten wybitny aktor był uhonorowany w przestrzeni publicznej miasta”

– napisał Ryszard Skotniczny, szef podkarpackich struktur ZChR, w swojej petycji do władz Lublina.

Andrzej Nowak