Niezależna Gazeta Obywatelska

Coraz bliżej realizacji II etapu programu kompleksowego wsparcia dla rodzin „Za życiem”. A wszystko za sprawą przyjętego przez Radę Ministrów projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw, przedstawionego przez minister Elżbietę Rafalską.Projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw zapewni realizację II etapu Programu kompleksowego wsparcia dla rodzin „Za życiem”,który został przyjęty przez rząd w grudniu 2016 roku.

Głównym celem programu „Za życiem” jest wspieranie rodzin z osobami niepełnosprawnymi, a w szczególności wychowujących niepełnosprawne dzieci. W praktyce program „Za życiem” to kompleksowe rozwiązania dotyczące wsparcia kobiet w ciąży i ich rodzin, wczesnego wspomagania dziecka i jego rodziny, a także usług wspierających i rehabilitacyjnych oraz wsparcia mieszkaniowego. Program wraz z ustawą o wsparciu kobiet w ciąży i ich rodzin „Za życiem” jest istotnym instrumentem polityki prorodzinnej rządu.

Zajęcia dla osób niepełnosprawnych opuszczających WTZ

W ramach projektu przygotowano regulacje, które będą wspierać byłych uczestników warsztatów terapii zajęciowej (WTZ) w utrzymaniu samodzielności i niezależności w życiu społecznym i zawodowym dzięki udziałowi w zorganizowanej formie rehabilitacji. Celem tej regulacji jest zapewnienie prowadzenia zajęć klubowych w warsztacie terapii zajęciowej dla osób, które zakończyły uczestnictwo w WTZ w związku z podjęciem zatrudnienia. To bardzo ważna zmiana, ponieważ osoby niepełnosprawne opuszczające warsztaty terapii zajęciowej zgłaszają potrzebę kontynuacji wsparcia udzielanego w warsztacie. Stąd też istnieje wyraźna potrzeba wsparcia tych osób nie tylko do momentu zatrudnienia, ale i później (zajęcia mają pomóc w podjęciu lub utrzymaniu zatrudnienia).

W praktyce osoba niepełnosprawna będzie mogła kontynuować zajęcia klubowe – bez względu na utratę zatrudnienia lub jego zmianę (ma to być nie mniej niż 5 godzin miesięcznie). Szczegółowy zakres zajęć, ich organizację i wymiar godzinowy będzie ustalał warsztat terapii zajęciowej. Co ważne, osoba niepełnosprawna, która opuściła warsztat terapii zajęciowej w związku z podjęciem zatrudnienia, w przypadku jego utraty i ponownego zgłoszenia uczestnictwa w warsztacie w ciągu 90 dni od dnia opuszczenia WTZ będzie miała pierwszeństwo w rozpoczęciu terapii.

Zajęcia klubowe realizowane przez warsztaty terapii zajęciowej będą finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach nowego programu zatwierdzonego przez Radę Nadzorczą PFRON. W 2018 roku zaplanowano na ten cel 1,2 mln zł.

Zmiany dla pracodawców osób niepełnosprawnych

Projekt nowelizacji przewiduje również poszerzenie katalogu pracodawców, do których stosuje się obniżony wskaźnik zatrudniania osób niepełnosprawnych (2 proc.). W myśl projektowanych przepisów wśród tych pracodawców znajdą się także: publiczne i niepubliczne przedszkola, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, kluby dziecięce oraz inne formy wychowania przedszkolnego, które na tej podstawie będą rozliczać się z wpłat na PFRON.

Źródło: Kurier PAP