Niezależna Gazeta Obywatelska

Nakładem 3S Media, wydawcy tygodnika Najwyższy Czas, ukazała się książka Romana Mańka „Strefa tabu. Największe afery III RP”. W swej pracy, znany dziennikarz śledczy, opisuje socjologie mechanizmów i procesów patologii systemu politycznego współczesnej Polski, oraz ilustruje swój opis konkretnym i reprezentatywnymi przykładami kilku afer.

Według Mańki za kulisami sceny politycznej III RP podejmowane są – przez mafie, polityków, kreatorów układu, zakulisowe ośrodki władzy, nieoficjalne struktury i grupy interesów – rzeczywiste decyzje. Politycy walczą o władze i pieniądze, frazesy o dobru publicznym wykorzystując do realizacji swoich egoistycznych interesów. Do władzy dopuszczani są tylko przedstawiciele kasty rządzącej. Posiadający realną władze manipulują ludźmi by ci nie połapali się, że tylko przedmiotem rozgrywek. Aktorzy na scenie politycznej zarządzają emocjami wyborców. Reżyserowie przedstawienie piszą z kolei role aktorów.

Najlepszym przykładem patologii obecnych w III RP i na całym świecie jest to że kilkunastu bankierów wywołuje kryzysy by zarobić na krzywdzie miliardów ludzi. Dodatkowo zapewne wielu z oligarchów jest tylko słupami za którymi kryją się rzeczywiści właściciele.

Siłą trwania patologicznego systemy jest demoralizacja wyborców, formalnie uzależnionych od władzy jednych, sprzedawanie mafii swoich głosy za nędze grosze przez drugich, a także kulturowa nie umiejętność walki o swoje, spacyfikowanie, typowe dla postkolonialnych tubylców.

Zarysowany przez Mańkę schemat patologii w III RP zilustrowany jest przykładami afer w III RP – zabójstwa Olewnika i innych nie nienagłośnionych zabójstw, do których rozwiązania nie dopuścili przedstawiciele sitwy, afery Gruntowej na tle afery Rywina i afer związanych z oligarchami, afery hazardowej i afer związanych z Blidą.

Publikacje zamyka aneks o katastrofie smoleńskiej opisujący jaki interes w likwidacji Kaczyńskiego miało środowisko WSI, oraz indeks nazwisk osób wymienionych na kartach pracy.

Jan Bodakowski