Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszy artykuł
Ulga rehabilitacyjna umożliwia odliczenie w zeznaniu rocznym nie tylko wydatków związanych np. z przystosowaniem mieszkania do potrzeb osoby niepełnosprawnej czy koniecznych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, ale również wydatków na leki. Podatnik może odliczyć różnicę pomiędzy wydatkami na leki poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.
Odliczenie wydatków na leki w ramach ulgi rehabilitacyjnej może nastąpić, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo). Podobnie jak przy innych wydatkach, ponoszonych w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wymagany jest orzeczony stopień niepełnosprawności.
– Odliczenie wydatków na leki w ramach ulgi rehabilitacyjnej dotyczy osób, które mają orzeczony stopień niepełnosprawności, pierwszy, drugi bądź trzeci, ale z tej ulgi mogą korzystać też osoby, które mają przyznaną rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy – mówi Dominika Dragan-Berestecka, doradca podatkowy z Kancelarii Ożóg i Wspólnicy. – Ulga na leki polega na tym, że można miesięcznie odliczyć kwotę wydatków poniesionych na zakup lekarstw przekraczającą 100 złotych. Czyli każda nadwyżka powyżej 100 złotych jest do odliczenia
Przykładowo, jeżeli w marcu roku podatkowego podatnik wydał na leki kwotę 90 zł, w kwietniu 120 zł, a w maju i czerwcu po 200 zł, to w zeznaniu podatkowym za 2012 r. można odliczyć 220 zł, czyli sumę kwot obliczanych jako nadwyżkę wydatków poniesionych w danym miesiącu ponad kwotę 100 zł.
– Osoba, która korzysta z ulgi na leki nie musi być osobą, która korzysta z ulgi rehabilitacyjnej. Ustawa podobnie zakreśla katalog osób. Są to osoby o orzeczonym stopniu niepełnosprawności. Ponieważ są to osoby, które zwykle muszą przyjmować stale przepisane przez lekarza specjalistę leki, dla tych osób została przewidziana taka ulga – wyjaśnia ekspertka.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów precyzujących, w jaki sposób należy udokumentować wydatki na leki. Brak takiego wymogu nie pozbawia jednak urzędu skarbowego prawa do zwrócenia się do osoby, która skorzystała z odliczenia, o wykazanie, że dany wydatek został przez nią faktycznie poniesiony oraz że spełnia warunki do zastosowania odliczenia. Trzeba posiadać więc zaświadczenie od lekarza, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo). Do tego podatnik koniecznie musi mieć dokument potwierdzający zakup w aptece.
– Dokument ten powinien potwierdzać nabycie przez niego leków, czyli dokument identyfikujący nabywcę. Musimy pamiętać o tym, że to powinna być jednak faktura, a nie paragon, bo na paragonie nie ma informacji, kto dokonał zakupu – przypomina Dominika Dragan-Berestecka.
Jeśli podatnik skorzystał z odliczenia, a po złożeniu zeznania rocznego zorientuje się, że nie posiada dowodów potwierdzających prawo do ulgi, powinien złożyć korektę zeznania podatkowego.
Odliczeniu nie podlegają wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej (chociażby wymienione w katalogu w ustawie o PIT), które w całości zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo w całości zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
newseria, lz
