Niezależna Gazeta Obywatelska

Sąd uznał racje skarżącego na bezczynność wójta. Ten utrzymywał, że nie udostępnił informacji o wynagrodzeniach pracowników, ponieważ obawiał się poniesienia odpowiedzialności z tytułu naruszenia ich dóbr osobistych.Jak podkreślono w uzasadnieniu wyroku, informacje dotyczące wydatków ponoszonych z budżetu gminy, w tym na wynagrodzenia, stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy.

Skarżący zwrócił się do wójta, o udostępnienie informacji związanej z wolnym stanowiskiem ds. drogownictwa w urzędzie gminy, na które trwał nabór.

Chciał wiedzieć m.in. kiedy i na jakich warunkach została rozwiązana umowa z poprzednim pracownikiem, a także kto w okresie od dnia rozwiązania umowy do daty złożenia wniosku wykonywał wszystkie czynności na stanowisku ds. drogownictwa, na jakiej podstawie, na jakich warunkach i zasadach.

Wójt odmówił udostępnienia wnioskowanych informacji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło rozstrzygnięcie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Skarżący dowiedział się wtedy, że umowę z byłym pracownikiem urzędu rozwiązano za porozumieniem stron ponad półtora roku wcześniej. Na jego miejsce została zatrudniona osoba na podstawie umowy o zastępstwo, z którą później wójt zawarł umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku „pomoc administracyjna”.

Skarżący wniósł o uzupełnienie udzielonej przez wójta odpowiedzi, pytając m.in. o wynagrodzenie, w tym o nagrody i premie, osób zajmujących się w urzędzie gminy sprawami drogownictwa.Wójt ponownie odmówił udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej. Również to rozstrzygnięcie zostało uchylone decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego, a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Skarżący stwierdził, że od tamtej pory wójt nie zajął żadnego stanowiska, nie udostępnił żądanych informacji, ani też nie odmówił ich udostępnienia w formie decyzji.

Wójt wskazał, że nie pozostawał bezczynny, ponieważ po otrzymaniu decyzji SKO, której przedmiotem był obowiązek udzielenia informacji o wynagrodzeniu pracowników, urząd gminy próbował uzyskać zgodę zainteresowanych na udostępnienie informacji o wysokości ich zarobków. Zdaniem wójta dane te dotyczą ich dóbr osobistych, a oni nie wyrazili zgody na ich ujawnienie. Jak wyjaśnił, obawiał się, że udzielenie tych informacji może spowodować odpowiedzialność za ich udostępnienie.

Sąd zauważył, że na gruncie ustawy, w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że „informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do szeroko rozumianych władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa”.

Jak podkreślił, wniosek o udostępnienie informacji publicznej w istocie nie dotyczył danych osobistych pracowników urzędu gminy, ale sprowadzał się do pytania o dysponowanie publicznymi środkami, w tym wypadku m.in. na wynagrodzenie osób zajmujących się w urzędzie w sprawami drogownictwa. Według sądu zostało to wyraźnie wyartykułowane we wniosku.

Natomiast informacje dotyczące wydatków ponoszonych z budżetu gminy – zdaniem sędziów – bez wątpienia stanowią informację o sprawach publicznych, a więc informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy. Dane podlegają więc udostępnieniu na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c tej ustawy, jako informacje o przedmiocie działalności podmiotów reprezentujących osoby prawne samorządu.

Jak podkreślono w uzasadnieniu orzeczenia, zawarte w skardze stanowisko, iż udostępnieniu żądanej informacji sprzeciwiają się przepisy o ochronie „dóbr osobistych” osób prywatnych – nie podlegające merytorycznej ocenie w postępowaniu – nie uzasadnia bezczynności organu; może natomiast stanowić podstawę decyzji o odmowie udostępnienia informacji w oparciu o art. 5 ust. 2 ustawy.

Serwis Samorządowy PAP, TK