Niezależna Gazeta Obywatelska

Grzegorz Ciechowski urodził się 29 sierpnia 1957 r. w Tczewie. Tam ukończył szkołę podstawową oraz liceum ogólnokształcące. Uczęszczał także do szkoły muzycznej. Zainteresowanie muzyką przejawiał już od najmłodszych lat. Początkowo występował w lokalnych zespołach tczewskich jako flecista oraz śpiewał w chórze.

Pod koniec lat 70-tych rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie M. Kopernika w Toruniu.

W trakcie studiów zajmował się pisaniem wierszy, wydał m.in. swój pierwszy tomik poezji. W roku 1979 jako flecista dołączył do zespołu Res Publica, kierowanego wówczas przez Jana Castora. Po odejściu Castora nazwę grupy zmieniono na Republika, a Ciechowski szybko objął w niej rolę lidera, wokalisty oraz stał się jej głównym kompozytorem.

Lata 80. Inwazja republikańska

Okres wzrostu popularności Republiki przypada lata 80-te. Pierwsze nagrania w oficjalnych zestawieniach muzycznych pojawiają się w okresie stanu wojennego. Popularność zyskują m.in. takie przeboje, jak Telefony, Biała flaga, czy Sexy Doll. Utwory grupy w inteligentny sposób opisywały ówczesną polską rzeczywistość.

W roku 1983 na rynku ukazuje się pierwszy album Republiki, zatytułowany „Nowe sytuacje”. Grupa prezentuje muzykę z pogranicza rocka i nowej fali. Cechą charakterystyczną zespołu stało się ostre brzmienie, oryginalne teksty oraz czarno-biały styl wizualny.

W 1984 ukazuje się druga płyta Republiki, zatytułowana „Nieustanne tango” oraz anglojęzyczna wersja „Nowych sytuacji”, wydana w Londynie. W tym samym roku grupa występuje na festiwalu w Roskilde w Danii, śpiewając zarówno po polsku jak i po angielsku. Popularność zyskują kolejne nagrania: „Obcy astronom”, „Zróbmy to (teraz)” oraz tytułowe „Nieustanne tango”.

W latach 1985-86 zespół nagrał jeszcze kilka premierowych utworów (po latach zostały wydane na albumie składankowym), po czym zawiesił działalność.

Obywatel G.C

Po rozwiązaniu Republiki Ciechowski decyduje się na karierę solową, przyjmując pseudonim Obywatel G.C. W roku 1986 ukazuje się jego pierwszy album solowy zatytułowany po prostu „Obywatel G.C”. Artysta prezentuje na nim nieco inne, niż dotychczas oblicze muzyczne. Zaczyna grac łagodniej, rezygnując z mrocznego, charakterystycznego dla Republiki stylu. Muzyka na nowym albumie jest bardziej osobista, a brzmienie oparte bardziej na instrumentach klawiszowych. Muzyk

z powodzeniem poszerza swoje instrumentarium o m.in. piano Fendera oraz organy Hammonda. Udowadnia, że jako artysta wciąż rozwija się muzycznie. W 1988 już z nowym repertuarem występuje na festiwalu w Opolu. W 1989 r. nagrywa muzykę do filmu „Stan strachu”. Za swoją solową twórczość uhonorowany został w 1996 r. nagrodą Fryderyka.

Republika – reaktywacja

W roku 1990 w Opolu odbył się koncert upamiętniający polską muzykę rockową lat 80-tych.

Z tej okazji Ciechowski postanawia reaktywować Republikę. Po entuzjastycznym przyjęciu przez publiczność oraz pozytywne opinie w prasie i wśród krytyki, grupa decyduje się na powrót na estradę. W 1991 wydaje swój pierwszy po latach album, zatytułowany „1991”. Rozpoczyna się nowy etap

w historii działalności zespołu. Pomimo, iż Republika lat 90-tych gra już w nieco innym stylu (przede wszystkim nie jest to już nowa fala, lecz rock, a brzmienie jest dużo łagodniejsze, nie tak surowe, jak w ubiegłej dekadzie), wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Zespół wydaje jeszcze 3 albumy: Siódmą pieczęć (1993), Republikę marzeń (1995) oraz Masakrę (1998). Dużą popularność zyskują utwory Zapytaj mnie, czy Cię kocham z Republiki marzeń, oraz Mamona, czy Odchodząc z Masakry.

Aktywność poza zespołem

Obok regularnej działalności z zespołem, Ciechowski angażuje się także w inne projekty muzyczne. Nawiązuję współpracę z artystami wchodzącymi dopiero na rynek muzyczny, takimi jak Kayah czy Justyna Steczkowska. W 1996 jako Grzegorz z Ciechowa wydaje kolejny solowy album, zatytułowany „Oj Dadana”, który zawiera muzykę folklorystyczną połączoną z brzmieniami elektronicznymi. Artysta zaczyna także komponować muzykę filmową.

Ostatnim projektem lidera Republiki była ścieżka dźwiękowa do filmu „Wiedźmin” nagrana w 2001. Ciechowski pracował także nad nowym albumem Republiki, którego premiera planowana była na rok 2002. Nie zdążył…

Śmierć

Grzegorz Ciechowski zmarł 22.12.2001 r w szpitalu po operacji usunięcia tętniaka serca. Powodem śmierci artysty była nie zdiagnozowana dotąd nigdy wcześniej poważna choroba serca. Jego pogrzeb odbył się 4 stycznia 2002 r. Muzyk został pochowany na warszawskich Powązkach.

Prywatnie

Prywatnie Ciechowski żonaty był 3 razy. Pierwszą jego żoną była Jolanta Muchlińska, drugą aktorka Małgorzata Potocka, z którą miał córkę Weronikę. Ostatnią małżonką lidera Republiki była Anna Wędrowska, z którą miał 3 dzieci. Jego najmłodsza córka, Józefina, urodziła się parę miesięcy po śmierci ojca.

Znaczenie

Grzegorz Ciechowski był bez wątpienia wybitnym polskim artystą, zasłużonym dla polskiej sceny muzycznej. Wprowadził do polskiej muzyki rockowej nową jakość. Jego Republika wypracowała styl, który wyróżniał ją na tle innych występujących wówczas w Polsce grup rockowych. Niby był to wciąż rock… ale inny… niby nowa fala… ale po republikańsku brzmiała jakoś inaczej. W całym okresie Muzyki Młodej Generacji w Polsce (która miała miejsce głównie w latach 80-tych) żaden zespół nie grał tak, jak Republika.

Pamięć

Od 2002 w Klubie Studenckim Od Nowa na toruńskich Bielanach corocznie odbywa się koncert poświęcony pamięci Grzegorza Ciechowskiego. Przyznawana jest także specjalna nagroda jego imienia dla młodych artystów.

Grzegorz Ciechowski został też pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie przyznał mu Prezydent Aleksander Kwaśniewski.

12 września 2009 na Międzynarodowym Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit ’09 muzyk pośmiertnie otrzymał nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem”

Autor: Tomasz Zembrzuski