Czy wiesz, że…?

Niezależna Gazeta Obywatelska

13 lipca 2006 r. wrocławska hala widowiskowo-sportowa zwana Halą Ludową lub Halą Stulecia wpisana została na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obiekt jest najsłynniejszym dziełem wrocławskiego modernizmu. Wzniesiony został w latach 1911–1913 według projektu Maxa Berga, w stylu ekspresjonistycznym. Jego powstanie związane było z setną rocznicą wydania we Wrocławiu przez Fryderyka Wilhelma III odezwy Do mojego ludu z 17 marca 1813 r., wzywającej do powszechnego oporu przeciwko Napoleonowi. Na miejsce, gdzie miała stanąć Hala wybrano Park Szczytnicki. Konkurs na projekt obiektu wygrał miejski architekt Wrocławia, Max Berg. Współpracował z nim inżynier Günther Trauer oraz młody absolwent lipskiego wydziału architektury Richard Konwiarz; inżynierem sprawdzającym obliczenia statyczne Trauera był prof. Müller z Politechniki w Charlottenburgu. Koszt budowy wyniósł 1,9 miliona marek.

W momencie powstania Hala stanowiła obiekt wyjątkowy, posiadając żelbetowe przekrycie o największej rozpiętości na świecie – większe rozmiary osiągały wówczas tylko nieliczne konstrukcje stalowe. Hala ma 42 m wysokości, a nakrywająca ją kopuła 67 m średnicy. Maksymalna szerokość wnętrza Hali wynosi 95 metrów, a dostępna powierzchnia wynosi 14,0 tys. m². Prócz samej centralnej hali w budynku zaplanowano jeszcze 56 innych pomieszczeń wystawienniczych, obszerne okrążające główną salę kuluary, a całość obliczona była na 10 tysięcy osób. Przed II wojną światową Hala, prócz wystaw i przedsięwzięć na mniejszą skalę, kilkakrotnie jeszcze była miejscem wielkich masowych imprez, w tym między innymi publicznych wystąpień najważniejszych funkcjonariuszy NSDAP z Adolfem Hitlerem na czele. W 1962 r. zabytek wpisano do rejestru zabytków – ponownego wpisu dokonano w 1977 r. wpisując obiekt wraz z zespołem architektonicznym obejmującym m.in. Pawilon Czterech Kopuł, Pergolę i Iglicę. W 2006 r. hala została uznana za obiekt światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie Hala i jej okolice (Park Szczytnicki, Zoo, ogród japoński, fontanna multimedialna) są bardzo licznie odwiedzane przez wrocławian i turystów.

Oprac. T. Kwiatek

Komentarze są zamknięte