Stanisław Bogusław Leszczyński, urodził się 20 października 1677 r. we Lwowie. Był synem podskarbiego wielkiego koronnego Rafała Leszczyńskiego i Anny z Jabłonowskich. Został królem Polski w latach 1705-1709 i 1733-1736, a w latach 1738-1766 księciem Lotaryngii i Baru. Zmarł 23 lutego 1766 r. w Lunéville w Lotaryngii.
Leszczyński pozostawał w cieniu swego ojca, aż do 1699 r., kiedy to został wojewodą poznańskim. Na arenie dziejów pojawił się po wybuchu wojny północnej w 1700 r. i wkroczenia wojsk szwedzkich do Polski. Po zajęciu Warszawy przez wojska szwedzkie w 1704 r., wroga królowi Augustowi II Saskiemu szlachta polska zawiązała konfederację i 16 lutego zdetronizowała króla. Leszczyński, jako delegat konfederacji spotkał się w kwietniu z królem szwedzkim Karolem XII w Lidzbarku Warmińskim. Zawarł przymierze ze Szwecją uzależniające Rzeczpospolitą od Karola XII i oddał Szwecji Kurlandię. Szwedzki władca wysunął go jako kandydata do tronu. Leszczyński początkowo złożył zobowiązanie, że koronę przyjmie jedynie w depozyt i przekaże ją Jakubowi Sobieskiemu. Obietnicy nigdy nie dotrzymał. 12 lipca 1704 r., sejm elekcyjny, zwołany w szwedzkim obozie wojskowym pod Warszawą, potwierdził formalnie wybór Leszczyńskiego na króla Polski. Proklamacji nie dokonał zgodnie z prawem zwyczajowym prymas Michał Stefan Radziejowski lecz biskup poznański Mikołaj Święcicki. Dopiero 4 października 1705 r. został koronowany na króla Polski w kolegiacie św. Jana Chrzciciela w Warszawie przez arcybiskupa lwowskiego Konstantego Józefa Zielińskiego.
Oprac. T. Kwiatek
Dziękuję za kolejną lekcję historii!
Jak mial dotrzymac obietnicy przekazania korony Jakubowi Sobieskiemu zwanemu Fanfanikiem skoro ten byl wieziony przez bandyckiego uzurpatora Augusta II Mocnego a po wypuszczeniu na wolnosc interes Rzplitey wymagal by Leszczynski pozostal na tronie celem zrealizowania planow reform kraju. Jakub Sobieski mocno warcholil i po traktacie w Altranstaedt w 1705 r po wyjsciu na wolnosc zwiazal sie z obozem Habsburskim bo nie odpowiadalo stronnictwu narodowemu Leszczynskiego.
Zarzut ze Stanislaw Leszczynski nie byl koronowany tradycyjnie przez prymasa Michala Stefana Radziejowskiego (syna oslawionego zdrajcy Hieronima, ktory naprowadzil w 1655 r. Szwedow na Polske i wywolal „potop”) tez nietrafiony bo tenze prymas zmienial zdanie co minuta i wowczas akurat popieral narzuconego nam przez Rosje i Prusy Augusta Mocnego.
Stanislaw Leszczynski byl ostatnim krolem Polski – po nim nastepowali tylko uzurpatorzy z woli wrocich potencyi